Ad

Canlı ve cansız varlıklara, çeşitli somut ve soyut kavramlara ad olan kelime türü: Ayşe, Hasan, ağaç, yaprak, doğruluk, incelik, ordu, toplum, buluş, akış ve benzeri Adlar özel ad, tür adı, somut ad, soyut ad, topluluk adı gibi türlere ayrılır. Bunlara bk. ||

Hukuki terim anlamı:

isim. ~ a yazılı: nâma muharrer. . ~ına davranan, ~ına davranıcı: mümessil, temsilci (bk. özdeyen, özdeyici). ~ına davranma: temsîl (bk. başkası adına davranma, özdeme).

Sinema ve Televizyon dünyasındaki anlamı:

Bir filme verilen ad ve bu adı yazılı olarak belirten görüntüler.

Bir izlenceye verilen ad ve bu adı belirten yazıların görüntüleri.

Bilimsel terim anlamı:

İnsanın toplumsal ve bireysel kişiliğinin yanı sıra büyüsel ve gizemsel gücünü de belirten simge.

Belli bir tek nesneyi adlandırmak, göstermek ya da betimlemek amacıyla kullanılan kapalı düzgün deyim. || Bir adın kaplamı evren öğesi bir birey, içlemi de bir birey kavramıdır. Anl. kapalı terim, tekil terim, bireysel deyim, gösterici deyim, sıfırlı işlev.

Bakınız: isim

İngilizce'de Ad ne demek? Ad ingilizcesi nedir?:

name, noun, substantive, proper name, referring expression, zero-place operation expression, main title, programme (abd: program) title

Ad anlamı, kısaca tanımı:

Ad almak : Kendisine ad verilmek. ün kazanmak.

Ad çekmek : İki veya daha çok aday arasında bir sıralama, bir ayırma yapılacağı zaman her birinde bir tek ad yazılı kâğıtları bir araya getirip karıştırdıktan sonra birini çekerek veya özel bir bilgisayar yazılımıyla adları belirlemek.

Ad koymak : Adlandırmak.

Ad takmak : Adlandırmak. alay etmek veya övmek amacıyla lakap takmak.

Ad vermek : Adlandırmak.

Ad yapmak : Bir alanda ün kazanmak, ün almak.

Adı batası : "yok olası" anlamında kullanılan bir ilenme sözü.

Adı batmak : Sevilmeyen bir şey veya kimse unutulmak, adı anılmaz olmak, artık sözü edilmemek.

Adı bile okunmamak : Birine veya bir şeye hiç önem verilmemek.

Adı çıkmak : Kötü bir ün kazanmak. hakkı olmayan bir ün kazanmak.

Adı deliye çıkmak : Deli olmadığı hâlde deli olarak tanınmak.

Adı duyulmak : Tanınmak, ünlenmek.

Adı geçmek : Anılmak, söz konusu olmak, ismi geçmek.

Adı gibi bilmek : Çok iyi bilmek.

Adı kaldırılmak : Anılmaz olmak, silinip gitmek.

Adı kalmak : Bir kimse veya bir şey öldükten, ortadan çekildikten sonra dillerde yalnız adı dolaşmak.

Adı karışmak : Kötü bir işle birinin ilgisi bulunduğu söylenilmek.

Adı kötüye çıkmak : Ünü kötü olarak yayılmak.

Adı olmak : Gereksiz, yersiz ünü olmak.

Adı olmamak : Değeri olmamak.

Adı var : Tercih edilecek özelliklere sahip olan. beklenilen, istenilen özelliklere sahip olmayan.

Adını ağzına abdestle almak : Bir kişiyi anarken çok saygılı davranmak.

Adını ağzına almamak : Dargınlık, kırgınlık, kızgınlık vb. sebeple bir kimseden söz etmemek.

Adını anmak : Birinden, bir şeyden söz etmek.

Adını bağışlamak : Kendi adını başka bir kimseye söylemek.

Adını çıkarmak : Kişi hakkında kötü bir niyetle asılsız söylentiler yaymak.

Adını koymak : Karşılığını veya fiyatını kararlaştırmak.

Adını kirletmek : Birinin adının kötüye çıkmasına yol açmak.

Adını taşımak : Sahip olduğu adın sorumluluğunu yüklenmiş olmak. birinin adıyla anılmak.

Adını vermek : Birinin adını söylemek.

Ad aktarması : Mecazımürsel.

Ad bilimi : Dil biliminin adlar, özellikle kişi adları üzerinde duran ve onları köken bilgisi, tarihsel gelişim, dil ve kültür sorunları açısından inceleyen dalı.

Ad cümlesi : Yüklemi ad soyundan olan veya ek fiille kurulan cümle, isim cümlesi.

Ad çekimi : Adlara çekim eklerinin getirilmesi, isim çekimi.

Ad çekme : Kura.

Ad durumu : Başka bir kelime ile ilgi kurmak için adın yalın biçimde veya ek alarak girdiği durum, isim durumu, isim hâli.

Ad gövdesi : Ad ve fiil köklerinden yapım ekleriyle türetilen ve ad olarak kullanılan gövde, isim gövdesi.

Ad kökü : Bir adın eklerine bölünemeyen anlamlı en küçük parçası, isim kökü.

Ad tabanı : Ad kök ve gövdelerinin çekim eki almamış durumu, isim tabanı.

Ad tamlaması : İki veya daha çok ad soyundan kelime ile kurulmuş olan tamlama, isim tamlaması.

Addan türeme ad : Ad kökünden yapım ekleriyle türetilen ad gövdesi, isimden türeme isim: Ev-cil, göz-cü-lük vb.

Addan türeme eylem : Ad kökünden fiil yapım ekiyle yapılmış fiil gövdesi, isimden türeme fiil.

Adı belirsiz : Ünü olmayan, tanınmayan, kim ve ne olduğu bilinmeyen.

Adı sanı : Bir kimsenin kimliği.

Adı üstünde : Adından da belli olduğu gibi.

Adına : Bir şeyin veya bir kimsenin namına, hesabına, yerine.

Adıyla sanıyla : Bilinen ün ve niteliğiyle, ismiyle cismiyle.

Adlar dizgesi : Belli bir alan için bağlayıcı olan adlandırmaların bütünü, nomanklatür.

Adlı adıyla : Herkesin bilip tanıdığı bir biçimde.

Bayramlık ad : Başkaları tarafından takılan kötü ad.

Birleşik ad : Birleşik kelime biçiminde belirli kurallar içinde kalıplaşmış ad, birleşik isim: Aslanağzı, başşehir, kaptıkaçtı, gecekondu, çuha çiçeği, duvar saati, fındık faresi, yer elması gibi.

Eylemden türeme ad : Fiil köklerinden fiilden isim yapma ekleriyle türetilmiş isim, fiilden türeme isim.

Kısma ad : Kısaltması yapılacak kelime veya kelimelerin ünlü ve ünsüzlerinden yararlanarak gerektiğinde bir ünlü ekleyerek akılda kalabilecek bir söz oluşturma, kısaltmalı kelime, akronim: İLESAM, ASELSAN gibi.

Küçük ad : Ön ad.

Ön ad : Kişilere verilen ilk ad, küçük ad. Sıfat.

Özel ad : Bir kişiye, benzerlerinden farklı özellik taşıyan varlığa veya topluluğa verilen ad, özel isim: Ali, Ankara, Kızılırmak, Özbek, Türkçe gibi.

Somut ad : Beş duyudan biri veya birkaçı ile algılanan varlığın adı, somut isim: ev, deniz, ışık, ses gibi.

Soyut ad : Düşünce yoluyla kabul edilen varlığın adı, soyut isim: Akıl, hayal, ülkü gibi.

Takma ad : Kendi adından başka eğreti alınan ad, takma isim, mahlas.

Türemiş ad : Yapım ekiyle türetilmiş ad, türemiş isim: süz-geç, baş-lık, doğ-um, dur-ak, geç-it gibi.

Yalın ad : Birleşik olmayan ve yapım eki almamış ad, yalın isim: Ev, kol, el, baş, diş gibi.

Aile adı : Soyadı.

Göbek adı : Yeni doğan çocuğun göbeği kesilirken konulan ad.

Kod adı : Kimliği gizlemek için kullanılan takma ad, kod ismi.

Soyadı : Herkesin ailece anılmasına yarayan öz adından sonraki adı, aile adı, aile ismi, soy ismi.

Tanıtma adı : Tanıtımı ayrıntılı bir biçimde sağlayan, ilgi çekici, kısa ad, jenerik.

Topluluk adı : Birlik kavramı taşıyan topluluğa verilen ad, topluluk ismi: Ordu, alay, tabur, sürü gibi.

Yer adı : Yerleşim bölgeleri ile deniz, göl, ırmak, dağ, tepe, bağ, bahçe, vadi vb. yerlerin adı.

Kendi adına : Yalnız kendi için, kendi hesabına.

Addetmek : Saymak.

Addolunmak : Sayılmak.

Tanınmış : Herhangi bir özelliği ile ün kazanmış olan. Ünlü.

Olma : Olmak işi.

Sayma : Saymak işi, ad, tadat, addetme.

Sayılma : Sayılmak işi, ad, addedilme, addolunma.

Ad bağlamak : Ad olarak almak.

Ad çekici : İftiracı, müzevvir. Yaygaracı.

Ad çekimi ekleri : Adların birbirleri veya fiillerle olan geçici ilişkilerini belirleyen, durum gösterme kavramını karşılamak üzere aldıkları eklerdir. Türleri ve örnekleri için bk. ad çekimi.

Ad çekmeye girmek : kuraya tabi olmak. İlgili cümle: "“Yüksek Seçim Kurulu Başkanı ve Başkan Vekili ad çekmeye girmezler.”" Anayasa. sp. oyunun başlangıcında, alan seçimi, başlama atışı veya karşılama hakkı için öncelik sağlamak amacıyla kura çekmek.

Ad çıkarmak : Ün salmak, şöhret kazanmak.

Ad damgası : İlişkili olduğu iyenin adını taşıyan madenî damga.

Ad defteri : Yeniçerilerin ad ve ulufelerinin yazılı bulunduğu defter.

Ad değişikliği : Birer çift sayılacak kadar anlamca birbirine yakın olan bazı isimlerin başka başka köklerde türetilmiş bulunmaları hali : Ana ile baba, dayı ile teyze, horoz ile tavuk çiftlerinde ad değişikliği vardır ( DEĞİŞİK ADLI, Hétéronyme ).

Ad durumu eki : Adın başka bir sözcükle ilgi kurmak üzere aldığı ek. Türkçede kullanılan ad durumu ekleri ve değişimleri şunlardır: A) Belirtme durumu eki ve değişimleri şöyledir :-i, -ı, -ü, -u; -y-i, -y-ı, -y-ü, -y-u (ev-i, bal-ı, göz-ü, kol-u; bahçe-y-i, kapı-y-ı, üzüntü-y-ü, korku-y-u) vb. B) Yönelme durumu eki ve değişimleri şöyledir : -e, a; -y-e, -y-a (ev-e, bal-a; bahçe-y-e, kapı-y-a) vb. C) Kalma durumu eki ve değişimleri şöyledir :-de, -da, -te, -ta (ev-de, bal-da, sepet-te, sokak-ta) vb. Ç) Çıkma durumu eki ve değişimleri şöyledir :-den, -dan, -ten, -tan (ev-den, bal-dan; sepet-ten, sokak-tan) vb. D) Tamlayan durumu eki ve değişimleri şöyledir :-in, -in, -ün, -un; -niri, -nın, -nün, -nun (ev-in, bal-ın, göz-ün, kol-un,bahçe-nin, kapı-nın, üzüntü-nün, korku-nun) vb. (bk. Belirtme, Yönelme, Kalma, Çıkma, Tamlayan durumları) .

Ad eri : İyi adla şöhretli.

Ad ile ilgili Cümleler

• Ad ve telefon numaranızı alabilir miyim lütfen?
• Benim adım Zezo değil. O yalnızca takma bir ad.
• Ad soyad ve adresinizi alabilir miyim?
• Bu gemiye kimin ad koyduğunu merak ediyorum.
• Ad etiketini takman gerekiyor.
• Çocuğa ne ad verilecek.

Diğer dillerde Ad anlamı nedir?

İngilizce'de Ad ne demek? : pref. toward, at

n. advertisement

prep. until, up to; till

Fransızca'da Ad : nom [le], substantif [le], titre [le]

Almanca'da Ad : n. Benennung, Bezeichnung, Hauptwort, Name, Personenname, Substantiv

Rusça'da Ad : n. имя (N), название (N), наименование (N), кличка (F)