Din nedir, Din ne demek

Din; din b., fizik alanlarında kullanılan bir terimdir. kökeni arapça, fransızca dillerine dayanır.

  • Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet.
  • Bir şeyin en yüksek ve sivri noktası.
  • İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült
  • İlmek.
  • C.G.S. sisteminde 1 gramlık bir kütlenin hızını saniyede 1 santimetre artıran güç birimi: Bir nevton 105 din'e eşittir.
  • Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen.

"Din" ile ilgili cümle örnekleri

  • "Yazık ki bu sanat ve din bahsinde bana arkadaşlık edecek kültürde değil." - R. H. Karay
  • "Her dinin mabetleri bütün müminlere açıktır." - H. C. Yalçın

Diğer sözlük anlamları:

[Bakınız: di]

Yerel Türkçe anlamı:

Dinlenme, durgunluk.

İlmek.

Uzun zaman kapalı kalmış susuz kuyu, mağara gibi yerlerdeki karbondioksitli pis hava: Kuyunun dini insan ve hayvanı öldürür.

Bir şeyin en sivri ve yüksek noktası.

Sosyoloji'deki anlamı:

İnsanların anlayamadıkları, karşısında güçsüz kaldıkları doğa ve toplum olaylarını, tasarladıkları doğaüstü, gizemsel nitelikli güçlerle açıklamaya yönelmeleri olgusu. 2-Bu nitelikteki tasarımların kurallar, kurumlar, törenler ve simgeler biçiminde örgütlenmesini sağlayan düzen.

 

Bilimsel terim anlamı:

Görünen, görünmeyen doğaüstü güç, nesne ya da varlığa inanma nedeniyle doğmuş olan ve bireylerin gerek birbirleriyle, gerek çevreleriyle ilişkilerini birtakım kutsal uygulama ve davranışlarla düzenleyen, sağlayan evrensel olgu. bk. ilkel din, halk dini, arınma, kurban, sakınma, zıt anlamlısı büyü, tören, kutyasak, muska.

İngilizce'de Din ne demek? Din ingilizcesi nedir?:

religion

Fransızca'da Din ne demek?:

dyne

Din hakkında bilgiler

Din, genellikle doğaüstü, kutsal ve ahlaki öğeler taşıyan, çeşitli ayin, uygulama, değer ve kurumlara sahip inançlar ve ibâdetler bütünü.

Zaman zaman inanç sözcüğünün yerine kullanıldığı gibi, bazen de inanç sözcüğü din sözcüğünün yerinde kullanılır. Dinler tarihine bakıldığında, farklı kültür, topluluk ve bireylerde din kavramının farklı biçimlere sahip olduğu, dinlerin müntesipleri tarafından her çağda, coğrafya ve kültür değerlerine göre yeniden tasarlandığı görülür. Arapça kökenli bir sözcük olan din sözcüğü, köken itibariyle "yol, hüküm, mükafat" gibi anlamlara sahiptir.

Din ile ilgili Cümleler

  • Orta Çağda din çok önemliydi.
  • Din Allah ile kul arasında olması gereklidir bu demek değildir ki din adamlarına saygı göstermemeliyiz.
  • Benimle din hakkında konuşma.
  • Özgür irade sorunu din için bir dikenli bir bilmece.
  • Biz din hakkında hiç konuşmadık.
  • Din adamı saatlerce diz çökmüş olarak kaldı.
  • Din, ahlak ile eş anlamlı olsa, Brezilya dünyada en bozulmamış ülke olur.

Din tanımı, anlamı:

Dinime küfreden bari müslüman olsa : Başkalarını eleştirirken kendisi de aynı yanlışı yapan kimse için kullanılan bir söz.

 

Dinden imandan çıkmak : Kendini kontrol edemeyecek kadar çok öfkelenmek, çok sinirlenmek.

Dinden imandan olmak : Dinî inancını yitirmek.

Dini bir uğruna : Müslümanlık için.

Dini gibi bilmek : Çok iyi bilmek.

Dini imanı para : Tek düşüncesi para olan kimseler için kullanılan bir söz.

Dinim hakkı için : "dinimi tanık tutarım" anlamında kullanılan bir ant sözü.

Dinine yandığım : Öfke, kızgınlık vb. duyguları belirtmek için kullanılan bir ilenme sözü.

Din adamı : Mesleği dinle ilgili işler olan görevli.

Din baronu : Dinî duyguları kendi çıkarı için sömürüp zenginleşen kimse.

Din birliği : Aynı din etrafında oluşturulan inanç gücü.

Din dışı : Dinle ilişiği olmayan, ladinî.

Din erki : Teokrasi.

Din felsefesi : Dinin ilkelerinin özünü ve anlamını temellendirmeyi amaçlayan felsefe dalı.

Dini bütün : Dinine çok bağlı, inancı sağlam olan, dinin buyruklarını eksiksiz yerine getiren.

Gizli din : İnanılan kurallarının hiç kimseye açıklanmadığı, sır gibi saklanan din.

Hak dini : Müslümanlık.

Din doruğu : Dağın en yüksek yeri.

İlmek : Hafif bir düğüm yaparak bağlamak. Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik. Değmek, dokunmak. Halı dokurken düğümleri bağlamak.

Din bilgisi : Öğrencilere İslam dininin temellerini öğretmek, bu dine özgü ahlak ilkelerini kavratmak, onları yanlış ve boş inançlardan uzaklaştırmak amacıyla isteğe bağlı olarak okutulan ders.

Din din : Buyurun (yemek için).

Din hudunbilimi : İlkellerin inançlarını, yüce varlıklarını, doğaüstü güçlerini, efsanelere dayalı dünya görüşlerini, büyülerini, dinsel kişilerini, kutsal törenlerini, tapmaklarını vb. inceleyen ve genel budunbilim içinde yer alan araştırma alanı.

Din konuşması : Din konuları üzerinde yapılan gelişi güzel konuşma.

Din ruhbilimi : Doğaüstüne inanmaya ilişkin coşkusal yaşantıları, dinsel öğretinin doğurduğu duygu ve coşkuları, dinsel uyarma, korku yerleştirme vb. araçları inceleyen bir toplumsal ruhbilim akımı.

Din savaşı : Müslümanlarca din uğruna, dini yaymak ve yüceltmek için girişilen savaş.

Din tecimi : Özel kazanç ya da siyasal güç elde etme ereğiyle, özellikle yığın bildirişim araçlarından yararlanarak, insanların dinsel inançlarını kötüye kullanma işi.

Din toplumbilimi : Toplumlarda, toplumsal kümelerde, dinsel kural ve kurumların özellikleri ye toplum bütünü içindeki yeri ile oluşum, işleyiş ve değişimini düzenlilikleri içinde inceleyip açıklamaya çalışan toplumbilim kesimi.

Din vermek : Kulak kabartmak, dinlemek

Din yufkaları : Dini zaif olanlar

Diğer dillerde Din anlamı nedir?

İngilizce'de Din ne demek? : n. noise, ruckus, loud racket

v. make a loud noise, create a din, make a noisy clamor

n. DIN, German Institute of Standards

Fransızca'da Din : dyne [la]; religion [la], culte [le], foi [la]

Almanca'da Din : n. Kult, Kultus, Religion

Rusça'da Din : n. вера (F), религия (F), вероисповедание (N), культ (M), идеал (M)

adj. религиозный