Takma ad kullanış nedir, Takma ad kullanış ne demek

Takma ad kullanış; Yazın alanında kullanılan bir sözcüktür.

Teknik terim anlamı:

Kimi ozanların, koşuklarında öz adlarının yerine değişik ad kullanmaları, bk. takma ad.

Takma ad kullanış anlamı, kısaca tanımı

Ad : Bir kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz, isim, nam. Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşünceleri, çeşitli durumları bildiren kelime, isim. Sayma. Sayılma. Herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma durumu

Kullanış : Kullanma işi.

Takma : Takmak işi. Gerçeğinin yerine konulan, eğreti, müstear. Eksik bir organın yerini tutmak, bir organın sakatlığını örtmek amacıyla yapılmış olan (organ veya parça), protez.

Takma ad : Kendi adından başka eğreti alınan ad, takma isim, mahlas.

Kullanma : Kullanmak işi, istimal.

Ozanlar : Ağrı şehrinde, merkez ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir bölge. Düzce kenti, merkez ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir bölge. Şanlıurfa şehrinde, Yardımcı bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.

Değişik : Değiştirilmiş, muaddel. Alışılmışın dışında bir özelliği bulunan. Çok hastalık geçirerek gelişmemiş çocuk. Farklı. Yedek iç çamaşırı, giyecek.

Değişi : Halkbilim olaylarıyla ürünlerinin hiçbir dış etken olmadan özbiçimleriyle olgularının büyük ölçüde değişmesi, bk. değişi kuramı.

 

Yerine : Bir şeyin veya bir kimsenin yerini almak üzere. Başkasının adına. Alegori.

Değiş : Değme işi. Değişim.

Koşuk : Şiir. Koşma, türkü.

Yeri : Yürü. Utanmaz: Yêriliğin cezasını çekti.

Ozan : Şair.

Kimi : Birtakımı, bazısı, kimisi. Bazı.

Koşu : Koşma. Koşarak yapılmış olan yarış. At yarışı.

Bk : Berkelyum elementinin simgesi.

Öz : Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı. Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm. "Kendine, kendi kendini" anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz. Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde. Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan. İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı. Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre. Dere, çay. Sulak, verimli yer. Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça. Kendi, zat.

Diğer dillerde Takma ad kullanış anlamı nedir?

Osmanlıca Takma ad kullanış : tahallüs