Karbo

Karbo nedir, Karbo ne demek

Karbo; Kimya alanında kullanılan bir kelimedir.

Kimya'da terim anlamı:

Odun kömürü, bitkisel ya da hayvansal kömür.

Karbo ile ilgili Cümleler

• Bir karbon ayakizi bizim faaliyetlerimizin bir sonucu olarak ürettiğimiz karbondioksit kirlenmesinin miktarıdır. Bazı insanlar iklim değişikliğinden endişeli olduğu için karbon ayakizlerini azaltmaya çalışıyorlar.
• Bazı insanlar yüksek yağ ve düşük karbonhidrat diyetinin sağlıklı olduğunu söylüyorlar.
• Ağaçlar oksijen yayar ve karbon dioksit emer.
• Karbonatlı suyu sever misin?
• Bu şirket beş yıl içinde karbon nötr olmayı planlıyor.
• Karbon kirliliği, iklim değişikliğinin en büyük itici güçtür.
• Amonyum karbonat, organik bir bileşiktir.
• Dökme demir, bir demir ve karbon alaşımıdır.
• Küresel ısınmanın karbondioksit emisyonu ile doğrudan ilgili olduğu söyleniyor.
• Ali kömür ve karbon arasındaki farkı bilmiyor.
• Karbon dioksit bazen insanlara zarar verir.
• Kömür çoğunlukla karbondan oluşur.
• Karbon monoksit karbon bileşiklerinin tam yanmamasından oluşan zehirli bir maddedir.

Karbo kısaca anlamı, tanımı

Asetil coa karboksilaz : Yağ asidi üretiminin ilk basamağını katalize eden ve yağ asidi üretiminin düzenleyicisi olan ligaz sınıfından bir enzim

Asimetrik karbon atomu : Dört bağına da farklı atomun bağlandığı karbon atomu. Dört farklı kimyasal gruba bağlanan bir karbon atomu, şiral karbon, şiral merkez.

Azotlu karbonlama : [Bakınız: karbonlu nitrürleme].

Berilyum karbonat : Mol kütlesi 141,2 g olan, yapısında 4 mol kristal suyu bulunan (BeCO₃.4H₂O), beyaz toz halinde ve asitlerle etkileştiğinde bozunan bir madde.

Biryapımlı karbonlama : Bir çeliği, bir yüzeyinden karşı yüzeyine dek, eş karbon bileşimli yapmak ereğiyle uygulanan karbonlama işlemi.

Bizmut karbonat : Ilımlı büzüştürücü ve koruyucu etkinliği olan, genellikle küçük hayvanlarda karşılaşılan ishallerin önlenmesinde kullanılan bir bizmut tuzu.

Çinko karbonat : Formülü ZnCO₃, yoğunluğu 4,42-4,45 g/mL olan, 300 °C’de karbon dioksit açığa çıkaran, asitlerde, alkalilerde ve amonyum tuz çözeltilerinde çözünen, suda çözünmeyen, seramiklerde, kozmetiklerde, losyonlarda, ilaçlarda, çinko tuzlarında, alev sıcaklığına maruz kalan plastik ve kauçuk için ateşe dayanıklı dolgu maddesi olarak kullanılan, beyaz kristalimsi toz madde.

Çöktürülmüş kalsiyum karbonat : Geçerli bir kalsiyum karbonat kaynağı olup en az % 33 kalsiyum içermesi zorunlu olan bir ürün.

Dallanmış karbon zinciri : Alifatik bileşiklerin düz karbon zincirine küçük kümelerin değişik yerlerden bağlanmasıyla oluşan yeni iskelet. Yan zincir oluşmuş karbon iskeleti.

Demir karbon çizgesi : Demir-karbon dizgesinde, bir atmosfer basınçtaki çeşitli bileşim ve sıcaklıklarda oluşan fazları özetleyen çizge. (Dökme demir ve çelik yapımı ile ısıl işlemlerde temel bilgi kaynaklarından biri.).

Demir karbon dizgesi : Demir ile karbonun çeşitli bileşim, basınç ve sıcaklıklarda, birbirine bağlı olarak oluşturdukları fazların tümü.

Demir karbon ötektiği : Demir-karbon çizgesinde, %4.27 karbon bileşimi ve 1152°C sıcaklık karşısında gösterilen nokta.

Demir karbon ötektoidi : Demir-karbon çizgesinde, % 0.8 karbon ve 732°C sıcaklık karşısında gösterilen nokta.

Dolgulu karbonlama : Parçanın çevresine doldurulmuş kömür gibi katı karbonlama bileşiklerinin yanmasından oluşan karbon biroksiti, karbon kaynağı olarak kullanan karbonlama yöntemi.

Düşük karbonlu martensit : Çözünmüş karbon yüzdesi düşük, iğnemsi görünüşlü martensit.

Gaz karbon kaynağı : Karbonlama işleminde kullanılan, hidrokarbonlu gazlardan oluşmuş karbon kaynağı.

Gaz karbonlayıcı : Gaz durumda olan karbonlayıcı.

Gazlı karbonlama : Karbon kaynağı olarak, gaz ya da buğulaştırılmış sıvı kullanan ve karbonu, bu gaz atmosferden sağlayan karbonlulaştırma işlemi.

Göbek karbonu : Göbeğin bileşimindeki karbon.

Göbek karbonu niceliği : Göbeğin bileşimindeki karbonun niceliği.

İmido karbonik asit : Formülü (HO)₂C=NOH olaan bir asit.

Karbodihidrazit : Formülü CO(NHNH₂)₂, e.n. 154 °C olan, su ve alkolde çok çözünen, fotografçılıkta kullanılan, karbazit de denen renksiz kristal bir madde.

Karbofuran : Formülü C₁₂H₁₅NO₃, e.n. 150-152 °C oaln, suda çözünen, pekçok ürün için böcek öldürücü olarak kullanılan beyaz bir katı. 3,3-dihiro-2,2-dimetil-7-benzofuranil metil karbamat.

Karboğa : Kaburga.

Karbohidrat : Karbon, oksijen ve hidrojenin birleşmesiyle meydana gelmiş olan maddeler: Şekerler, glikojen, sellüloz, nişasta.

Karbohidratlar : Polihidroksi aldehitler ya da polihidroksi ketonlar ile bunların türevlerinden oluşan, her su molekülüne karşı bir karbon atomuna sahip, karbon sayısı ve kapsadığı aldehit ya da keton grubuna göre adlandırılan monosakkarit, disakkarit, oligosakkarit, polisakkarit, kompleks polisakkaritler, monosakkarit türevleri gibi gruplandırılan bileşikler. Karbohidratlar. Genel formülleri C_m(H₂O)_n (m>2 n>2) olan , şekerler ve ozlar olarak da bilinen polihidroksi aldehit veya polihidroksi ketonlar. Karbonhidratlar.

Karbohidraz : Karbohidratları hidroliz eden bir enzim. Ptiyalin, amilaz, maltaz gibi yalnızca karbonhidratları sindiren enzimler. Karbohidratları sindiren enzimler, ptiyaiin, amilaz, maltaz v. b.

Karbohidrazlar : Ptiyalin, amilâz, maltaz gibi, karbohidratları sindiren enzimler. Bazı karbonhidratları parçalayan pityalin, amilaz, maltaz gibi enzimler.

Karboitler : Kerotenler.

Karbojel : Kömürden yapılan, 1000 °C'de yeniden etkin olabilen, gözenekli, katı taneli, kurutucu maddenin ticari adı.

Karbojen : Bileşiminde % 95 oksijen ve % 5 karbondioksit bulunan gaz karışımı.

Karbokain : Mepivakain.

Karboksihemoglobin : Hemoglobinin karbonmonoksitle yaptığı bileşik, HbCO. Hemoglobinin karbonmonoksite ilgisi oksijene oranla 200 kat daha fazla olması ve karbonmonoksitin oksijenin bağlandığı yere sıkı bağlanması kanda hipoksiye neden olur.

Karboksihemoglobinemi : Karbonmonoksit zehirlenmesi.

Karboksil grubu : Organik asitlerin yapısında bulunan kimyasal bir grup. -COOH ile gösterilen kimyasal bir grup.

Karboksilaz : Alfa-keto asitlerden CO₂ çıkmasına ve aldehitlerin oluşmasında etkili olan bitkilerde bulunan ve dekarboksilaz türü bir enzim. Bir substrata karboksil grubunun eklenmesini katalize eden ligaz sınıfından herhangi bir enzim.

Karboksilik asit : İşlevsel karboksil grubu taşıyan herhangi bir bileşik, R-COOH.

Karboksilli asit : Genel formülü R-COOH olan organik asit. Burada R alkil vaya aril radikali olabilir.

Karboksilli bileşik : Molekül yapısındaki hidrokarbon zincirine ya da halkasına bir kaboksil (-COOH) grubunun bağlı olduğu bileşik.

Karboksimetil selüloz : Sodyumkloro etanol ile alkali selülozun reaksiyonu sonucu selülozun bazı hidroksil gruplarının -OCH₂COOH ile yerdeğiştidiği selüloz eteri. Diğer metal tuzları suda çözünmediği halde sodyum ve potasyum tuzları suda çözünür. Sodyum tuzları gıdasal ürünlere koyulaştırıcı (E466) olarak, kolloit koruyucusu ve sentetik deterjanlara katkı maddesi olarak eklenir. Laksatif ve ishal kesici ilaçların içine katılan selülozdan elde edilen yarı sentetik ilaç. Selülozun bir asetik asit türeviyle reaksiyonu sonucu elde edilen pelet yapımında bağlayıcı ve gıdalarda kıvam artırıcı, kristalleşmeyi önleyici stabilizatör olarak kullanılan bir katkı maddesi, CMC, sodyum karboksimetil selüloz, sodyum selüloz glikolat, Na CMC, selüloz gum, sodyum CMC.

Karboksipenisilin : Benzilpenisilinin yan zincirinin alfa-karbonu üzerine amino grubu getirilmesi sonucu oluşan penisilin türevi ilaç.

Karboksipeptidaz : Ekzopeptidaz.

Karboksizom : Ribuloz 1,5difosfat karboksilaz içeren ve prokaryot hücrelerde görülen bir inklüzyon. Ribuloz 1, 5-difosfat karboksilaz içeren ve prokaryot hücrelerde görülen bir inklüzyon.

Karbolfuksin : Bakterilerin, özellikle de mikobakterilerin boyanmasında kullanılan, fenol kökenli organik bileşik.

Karbolfuksin boyası : Mikroorganizmaların ortaya konmasında kullanılan, bazik fuksin ve karbolil asit içeren boya.

Karbolon : Silisyum karbürün ticari adı.

Karboloy : Sertliği elmasa yakın tungsten karbürün ticari adı. Yüksek hızda çalışan makine parçaları yapımında kullanılır.

Karbominohemoglobin : Hemoglobinin karbondioksitle yaptığı bileşik, HbCO₂.

Karbon 12 : Kütle numarası 12 olan karbonun kararlı izotopu. Doğada bulunan karbonun %98,9 unu oluşturur. Atomik kütle skalasının oluşturulmasında temel olarak alınmıştır. Tanım olarak tek bir karbon atomunun kütlesi tam 12 atomik kütle birimidir.

Karbon 13 : Karbonun kütle numarası 13 olan ağır izotopu.

Karbon 14 : Karbonun kütle numarası 14, yarılanma ömrü 5780 yıl olan izotopu. Yaş tayininde ve fotosentezde karbonun metabolik mekanizmasını aydınlatnada kullanılır.

Karbon anot : Genellikle grafitten yapılmış anot. Elektroliz sırasında oluşan yüksek sıcaklığa dayanır.

Karbon anyonu : Negatif olarak yüklü bir karbon atomu, karbonyon, karbon eksini. Negatif olarak yüklü bir karbon atomu.

Karbon birikintisi : Demir alaşımlarının katılaşması sırasında, karbonun oluşturduğu birikinti.

Karbon biroksit : Fırın atmosferlerinin bileşinde bulunan, renksiz, kokusuz, çok ağılı, karbonlaştırıcı özellikteki gaz.

Karbon biroksit karbon ikioksit oranı : Fırın atmosferinin istenilen bileşimde olmasını sağlamak için yapılan ayarlamada kullanılan karbon biroksitin, iki-oksite oranı. (CO/CO2).

Karbon çeliği : [Bakınız: yalın karbon çeliği].

Karbon çevrimi : Büyük erke veren karbon çekirdeğinin çevrime girdiği ısılçokirdeksel teplkileşimler dizisi. İlk tepkimede tüketilen karbon-12 çekirdeklerinin, sonuncu tepkimede yeniden bağımsız kalmalarıyla oluşan çevrim.

Karbon değeri : Bir fırın atmosferinin koruyucu olarak kalmasını sağlayan, çeliğin en yüksek karbon bileşimi.

Karbon denetimi : Karbonlulama işlemi süresince, karbonun ne denli yapıya girdiğini izleyecek ve ona göre fırın atmosferi bileşimini ayarlamak için yapılan dentim.

Karbon derişim eğimi : Karbon derişiminin yapı içindeki değiş eğimi.

Karbon derişimi : Karbonun, bir bileşimdeki yüzdesi.

Karbon devri : Havadaki karbon dioksitin karbonunun fotosentezle organik bileşiklere çevrilmesi ve canlı organizmaların soluması ile ya da orman ve kömürün yanması ile tekrar karbondioksit olarak havaya dönmesi devri. Palaezoik Devrin bir periyodu olup, 345 milyon yıl önce başlayan ve 90 milyon yıl kadar sürdüğü düşünülen, ağaçsı tohumsuz bitkiler ve açık tohumlu bitkilerin dünya florasına hakim olduğu, günümüzdeki kömür kaynaklarının oluşmaya başladığı bir dönem. Havadaki karbondioksitin karbonunun fotosentezle organik bileşiklere çevrilmesi ve canlı organizmaların solunumuyla veya orman ve kömürün yanmasıyla yeniden karbondioksit olarak havaya dönmesi.

Karbon eksini : Karbon anyonu.

Karbon elektrot : Özel fırın ve yunaklarda kullanılan karbondan yapılmış elektrot.

Karbon elektrotla ark kaynağı yapma : Karbon elektrot kullanmak yöntemiyle yapılan bir elektrik ark kaynağı yapma işlemi.

Karbon filaman : Karbon telli lambanın ince iletkeni.

Karbon girinimi : [Bakınız: doku kalınlığı].

Karbon ikioksit : Fırın atmosferlerinin bileşiminde bulunan, renksiz, yeğni kokulu ve tatlı, karbonsuzlaştırıcı özellikte gaz (CO₂).

Karbon istemi : Katılmış karbonu karşılayabilmek için, karbon kaynağının sağlaması gereken karbonun ağırlığı.

Karbon istemi hızı : Birim zamandaki karbon istemi.

Karbon karası : Değişik hidrokarbonların yüksek sıcaklıklarda ısıl bozunması ile elde edilen küçük tanecikli karbon parçaları.

Karbon katyonu : Pozitif olarak yüklü bir karbon atomu, karbonyum.

Karbon kaynağı : Karbonlama işleminde, karbon sağlayan gaz, sıvı ya da katı kaynak.

Karbon külçe : Karbonlama işleminde, karbon kaynağı olarak kullanılan katı karbon nesne.

Karbon monoksit : Formülü CO olan , karbonun tam yanmaması sonucu oluşan ,maden ocaklarında, otomobil eksozlarında bulunan ,renksiz, zehirli bir gaz. Elektron transfer zincirinde sitokrom c oksidaz kompleksinden oksijene elektron transferini engelleyen, renksiz, kokusuz, tutuşabilir, karbon içeren maddelerin oksidasyonuyla oluşan, insan ve hayvanlarda zehirlenmeye neden olan, hemoglobine bağlanma afinitesi çok fazla olan, en fazla havagazı ve egzoz dumanında bulunan bir gaz bileşiği.

Karbon niceliği : Demir alaşımlarının bileşimindeki karbonun, nicelik bakımından değeri.

Karbon oksitleri : Karbonun beş oksidi bilinir. CO, CO₂, C₃O₂, C₅O₂ ve C₁₂O₉. C₁₂O₉, benzenhegzakarboksilik asit anhidritidir. CO ve CO₂ için ilgili yerlere bakınız. Karbonsuboksit C₃O₂ k.n. 7 °C olan kötü kokulu bir gazdır. Propandioik asidin 150 °C'de fosfor penta oksit üzerinde vakum damıtması ile elde edilir. C₃O₂ polimerleşerek lakton halkaları içeren renkli bileşikler verir. O-C-C-C-O şeklinde doğrusal bir moleküldür. C₅O₂'nin var olduğu kaydedilmiştir.

Karbon sertliği : Bikarbonat tuzlarının suda hasıl etkileri sertlik.

Karbon siyahı : Yetersiz oksijen şartlarında hidro karbonların yakılmasından elde edilen çok ince toz halindeki karbon. Katlanmış grafit yapısındadır, boya, matba mürekkebi ve kauçuk için dolgu maddesi olarak kullanılır, lastiğe sertlik kazandırır ve güneş ışınlarından bozunmayı engeller.

Karbon sunumu : Karbon kaynağının sağladığı karbonun ağırlığı.

Karbon sülfür : Formülü CS₂ olan, sıvı ve katı yağlar için çözücü olarak ve boyaları uzaklaştırmada kullanılan bir madde.

Karbon yenileme : Sıcak işlemden önceki ısıtmayla karbonsuzlaşmaya uğramış parçalara, yeniden karbon kazandırmak için yapılan karbonlama işlemi.

Karbon zinciri : Düz veya dallanmış kovalent bağlarla bağlı karbon atomları dizisi.

Karbonasyon : Herhangi bir maddenin karbondioksitle doyurulması.

Karbonat hatası : Zayıf asitlerin titrasyonlarında kullanılan standart baz çözeltilerinin karbondioksiti absorplamasından ortaya çıkan sistematik hata.

Karbonatlamak : Karbonik asit alabilen maddelere bu gazı vererek onları karbonat durumuna dönüştürmek.

Karbonatlaşma : Bir sıvının karbondioksitle doyurulması işlemi. Karbondioksit vasıtasıyla bileşiklerin karbonatlara dönüştürülmesi işlemi. Grignard reaktifleri ile bir moleküle karbonil grubunun sokulması işlemi. Kayaç minerallerine CO₂ nin girmesiyle karbon tuzu ya da iki karbon tuzuna dönüşülme.

Karbonatlaştırma : Bir sıvıyı karbondioksitle doyurma ya da bir özdeği karbondioksitin etkisiyle karbonata dönüştürme.

Karbonatlı su : Basınç altında saf karbondioksit gazı verilerek hazırlanmış efervesan su, soda, klüp soda.

Karbondioksit absorbanı : Yarı kapalı ve kapalı devre anestezi cihazlarında solunan havadaki karbon dioksiti emen soda lime gibi maddeler.

Karbondioksit buzu : Kuru buz.

Karbonhidrat fermantasyon testi : Mikroorganizmaların çeşitli özel karbonhidratları ayrıştırma yeteneklerini belirlemek amacıyla yapılan deneyler.

Karbonhidratlar : [Bakınız: karbohidratlar]. CX (H2O)y; şeker, nişasta gibi önemli besinleri oluşturan ve bitkilerce üretilen organik bileşikler sınıfı. Polihidroksi aldehitler veya polihidroksi ketonlarla bunların türevlerinden oluşan, her su molekülüne karşı bir karbon atomuna sahip, karbon sayısı ve kapsadığı aldehit veya keton grubuna göre adlandırılan monosakkarit, disakkarit, oligosakkarit, polisakkaritlerin türevleri gibi gruplandırılan organik bileşikler, karbohidratlar. Karbon, hidrojen ve oksijen taşıyan, C_nH_2n0_n genel formülüyle ifade edilen, genellikle yapısal (selüloz) ve yapısal olmayan (şeker ve nişasta) nişasta, şeker, selüloz ve hemiselüloz içeren, hayvanların bağırsaklarında emilmeleri için basit şekerlere parçalanan, büyük oranda enerji sağlayan organik maddeler.

Karbonhidraz : Polisakkaritleri veya oligosakkaritleri hidrolize etmek için kullanılan enzimler.

Karbonifer : Karbon dönemi.

Karbonik anhidraz : Kırmızı kan hücrelerinde, hayvanların diğer kısımlarında ve bitkilerde bulunan, karbonik asidi karbondioksit ve suya parçalayan enzim. Kırmızı kan hücrelerinde, hayvanların diğer kısımlarında ve bitkilerde bulunan karbonik asidi karbondioksit ve suya parçalayan veya karbondioksit ve sudan karbonik asit oluşturan enzim.

Karbonik anhidraz baskılayıcıları : Karbonik anhidraz enzimini baskılayarak işetici etki oluşturan asetolozamid ve benzerleri ilaçlar.

Karbonil grubu : Oksijene çift bağla bağlı bir karbonu olan grup. Aldehitler; RCHO, ketonlar; RCOR (veya RCOR') bu grubun üyeleridir. -C=O ile gösterilen kimyasal bir grup.

Karbonilamil reaksiyonu : Esmerleşme.

Karbonizasyon : Hayvansal lifler içinde bulunan bitkisel kısımların veya selülozik liflerin giderilmesi için asitlerle sıcaklık etkisi altında işlem görmesi.

Karbonlama : Çeliğe karbon verme işlemi. Çelik yapımında olduğu gibi karbonun erimiş metallerde Çözündürülmesi. Bir gazın içine hidrokarbon katılması. Martensit dönüşümüyle sertleştirmek ereğiyle, ostenitleme bölgesi sıcaklıklarında, karbonlu ya da karbonlayıcı ortamlardaki yayınım yoluyla, çeliğin bileşimindeki karbonu artırmak için yapılan ısıl işlem.

Karbonlama bileşiği : [Bakınız: karbonlayıcı].

Karbonlama çeliği : Karbonlamaya uygun, düşük ve orta karbonlu çelik.

Karbonlama fırını : İçinde Karbonlama işlemi yapılan fırın, karbonlayıcı diye de bilinir.

Karbonlama gereçi : Karbonlama işleminde, karbon kaynağı olarak kullanılan katı özdek.

Karbonlama hızı : Karbonlanan dokunun, birim zamandaki oluşan niceliği.

Karbonlama kutusu : Katı karbonlama gereçleri kullanılarak içinde karbonlama işlemi yapılan çelik kutu.

Karbonlama sıcaklığı : Karbonlamanın yapıldığı sıcaklık.

Karbonlama süreci : Karbonlama işlemini gerçekleştirmek için uygulanan süreç.

Karbonlama süresi : Karbonlama işleminin sonuçlanması için gerekli süre.

Karbonlanma : Karbonlamaya uğrama olayı.

Karbonlanmış : Karbonlama işlemi uygulanmış olan.

Karbonlanmış çelik : İçinde karbon çözündürülmüş çelik. Karbonlama işlemi sonucu, yüzey karbonunun niceliği yükseltilmiş çelik.

Karbonlanmış doku : Karbonlama işlemiyle oluşmuş doku.

Karbonlanmış kat : Karbonlama sonucu, karbon kazanarak sertleşmiş yüzey katı.

Karbonlanmış yüzey : Karbonlama işlemiyle, karbon kazanmış olan metal yüzey.

Karbonlaştırma : Organik özdeklerin kömüre dönüştürülmesi; kömürleştirme.(Bu terim kimi zaman karbonatlaştırma ile eşanlamlı olarak kullanılır.).

Karbonlayıcı : [Bakınız: karbonlama fırını]. Karbonlama işlemlerinde, karbon kaynağı olarak kullanılan özdek ya da bileşik. karbonlama bileşiği diye de bilinir. Karbonlama yapıcı özellikte olan.

Karbonlayıcı atmosfer : Bileşiminde, karbonlayıcı özellikte gazlar bulunan fırın atmosferi.

Karbonlayıcı gaz : Karbonlayıcı özellikteki gaz.

Karbonlayıcı ortam : Karbonlayıcı özellikte olan ısıl işlem ortamı.

Karbonlu bırakıntı : Yağda yapılan su verme işlemlerinde, yağların ayrışması sonucu, metal yüzeyde oluşan karbonu yüksek bırakıntı.

Karbonlu nitrürleme : Doku sertleştirme ereğiyle, çeliklerin, genellikle ostenitleme bölgesi sıcaklıklarında, karbonlama ve nitrürleyici özellikteki fırın atmosferlerinde sertleştirilmeleri işlemi, kuru nitrürleme, gazlı siyanürleme, azotlu karbonlama diye de bilinir.

Karbonlu nitrürlenmiş doku : Karbonlu nitrürleme ile oluşmuş doku.

Karbonlu takım çeliği : Bileşiminde, alaşım elementi olarak yalnızca karbon bulunan takım çeliği.

Karbonmonoksit zehirlenmesi : Karbonmonoksitin solunumla alınmasını takiben hemoglobinle birleştikten sonra, karboksihemoglobin oluşması sonucu, oksijen azlığına bağlı komayla beyinde hiperemi, ödem ve kanamayla belirgin zehirlenme, karboksihemoglobinemi.

Karbonsuzlaşma : Isıl işlem sırasında, havanın ya da fırın atmosferlerinin karbonsuzlaştırıcı etkileri sonucu, çelik yüzeylerin karbonca yoksullaşması olayı.

Karbonsuzlaşmış çelik : Karbonsuzlaşmaya uğramış çelik.

Karbonsuzlaşmış kat : Karbonsuzlaşmadan etkilenmiş olan yüzey katı.

Karbonsuzlaşmış yüzey : Karbonsuzlaşmaya uğramış olan çeliğin yüzeyi.

Karbonsuzlaştırıcı : Karbonsuzlaşma yapabilecek özelliği taşıyan.

Karbonsuzlaştırıcı atmosfer : Çelik yüzeylerde, karbonsuzlaşma yapıcı özellikte olan atmosfer.

Karbonsuzlaştırıcı gaz : Çelik yüzeye değdiğinde, karbonsuzlaşma doğuran gaz.

Karbontetra florür : Formülü CF₄, k.n. 126 °C olan, soğutucularda kullanılan renksiz bir gaz.

Karbontetra klorür : Formülü CCl₄, yoğunluğu 1,595 g/mL olan, suda çok az çözünen, kuru temizlemede kullanılan, renksiz, yoğun bir sıvı.

Karbonyon : Karbon anyonu.

Karbonyum : Karbon katyonu.

Karbonyum iyonu : Üç değerli karbon katyonlarına, C⁺, verilen ad. Değerlik kabuğunda 6 elektrona sahiptir ve pozitif yüklüdür.

Karboplatin : Sisplatin kadar güçlü antineoplastik etkisi olan fakat kusturucu etkisiyle böbrek ve sinir sistemi üzerindeki zehirli etkisi daha düşük olan bir sisplatin benzeri kanser önleyici ilaç.

Karboprost : Kimyaca, 15-metil PGF₂ alfa olan ve PGF₂ alfa analoğu olarak kullanılan ilaç.

Karboprost trometamin : 15-metil PGF₂alfanın trometamin tuzudur.

Karboran : Bor, karbon ve hidrojen içeren bileşikler sınıfı. Bu sınıftan B₁₀C₂H₁₂ bileşiğine verilen isim.

Karborandum : Elmas sertliğine yakın sertlikte olması nedeniyle aşındırıcı olarak kullanılan, kara renkli silisyum karbür (SiC).

Karbosiklik bileşikler : Halkadaki bütün atomları karbon atomu olan, benzen gibi homosiklik bileşiklere verilen isim.

Karbosistein : Ağız yolundan kullanılan, kimyaca S-karboksimetilsistein olan, mukolitik ve balgam söktürücü etkileri bulunan sistein türevi ilaç.

Karbozin : Formülü C₁₂H₁₃NO₂S, e.n. 91,5-92,5 °C olan, arpa, buğday, yulaf, mısır, pamuk gibi ürünlerin mantar hastalığına karşı korumak için kullanılan , DCMO' da denen ,beyazımsı toz bir madde. 5,6-dihidro-2-metil-1,4-oksati-in-3-karboksi anilit.

Katı karbonlama : Bkz.doku karbonlama.

Katı karbonlayıcı : Katı durumda olan karbonlayıcı.

Katılmış karbon : Karbonlama işlemiyle, çeliğin birim yüzeyine kazandırılan karbonun ağırlığı.

Kinyon karbolfuksin boyası : Aside dirençli mikroorganizmaların saptanmasında kullanılan bir yöntem. Alev uygulanarak tespit edilen sürme preparat, karbol fuksinle boyanır. Asit alkolde soldurulur ve zıt boya olarak metilen mavisiyle boyanır. Aside dirençli mikroorganizmalar mavi zemin üzerinde kırmızı renkte boyanır.

Kiral karbon atom : Kendisine dört farklı grubun bağlandığı karbon atomu. Kiral karbonu olan moleküllerin ayna görüntüsü üstüste çakışmaz.

Klorür karbonat tuzu yunağı : Klorür ve karbonat tuzları karışımlarından oluşan, takım çelikleri ile bakır alaşımlarının ısıl işlemlerinde kullanılan yunak.

Kobalt karbonat : Karbonik asidin kimyasal formülü COCO₃ olan kobalt tuzu ve bunun hidratlaştırılmış formları.

Korumaklıksız karbon elektrotlu kaynaklama : Korumalık kullanmadan yapılan, karbon elektrotlu kaynaklama işlemi.

Korumalıkla karbon elektrotlu kaynaklama : Korumalık kullanarak yapılan, karbon elektrotlu kaynaklama işlemi.

Mangan 2 karbonat : Formülü MnCO₃ olan, ilaçlarda, gübrelerde ve boya pigmenti olarak kullanılan suda çözünmeyen, seyreltik asitlerde çözünen gül rengi kristal halinde bir madde.

Metalleştirilmiş karbon : Işık etkinliğinin artırılması amacı ile kömür ve maden tuzları karışımından yapılmış elektrot.

N karbon atomu : Omega karbon atomu.

Omega karbon atomu : Yağ asitlerinde karboksil grubundan en uzaktaki karbon atomu veya yağ asitlerinin metil grubu karbon atomu, n karbon atomu.

Orta karbonlu çelik : Bileşiminde % 0.3-0.6 karbon bulunan çelik.

Pirüvat karboksilaz : Karaciğer ve böbrek hücrelerinde pirüvatın oksaloasetata geriye dönüşümsüz karboksilasyonunu sağlayan, prostetik grup olarak biotin kapsayan ligaz sınıfından mitokondrial bir enzim. Glikoneogenezisin düzenleyici enzimlerinden biri.

Radyoaktif karbon : Doğal olarak az miktarda bulunan, biyokimyasal ve fizyolojik araştırmalarda kullanılan, zayıf beta partikülleri çıkaran ve yan ömrü 5700 yıl olan radyoaktif karbon izotopu. Radyokarbon.

Saf karbon : Biryapımsal bileşimli kömür.

Seçmeli karbonlama : Bir parçanın, belirli yerlerini sertleştirmek ereğiyle yapılan karbonlama işlemi.

Seçmeli karbonlu nitrürleme : Bir parçanın, belirli yer ve bölümlerini sertleştirmek ereğiyle uygulanan karbonlu nitrürleme işlemi.

Sertleştirme karbonu : Karbonlama sonucunda, sertleşmeyi sağlayan karbon.

Sıvı hidrokarbonlu karbon kaynağı : Sıvı hidrokarbonlardan oluşan karbon kaynağı.

Sıvı karbonlama : DI1 - sıcaklığı üstünde tutulan siyanür yunaklarında yapılan karbonlama işlemi.

Sıvı karbonlayıcı : Sıvı durumda olan karbonlayıcı.

Sıvı karbonlu nitrürleme : [Bakınız: siyanürleme].

Siyanürlü karbonlama yunağı : Bileşiminde, % 6-23 sodyum siyanür (NaCN) bulunan, sıvı karbonlama işlemlerinde kullanılan tuz yunağı.

Sodyum karboksimetil selüloz : Karboksimetil selüloz.

Sodyum karbonat monohidrat : Formülü Na₂CO₃H₂O olan, 109 °C’de su kaybeden, 851 °C’de eriyen, suda çözünen, beyaz kristaller halinde olan ilaçlarda, fotoğrafcılıkta suyun pH kontrolünde, ayrıca yiyeceklerde kullanılan, kristal karbonat ve soda kristalleri olarak da bilinen bir madde.

Şiral karbon : Asimetrik karbon atomu.

Toplam inorganik karbon : Sudaki karbonat ve bikarbonatların inorganik tuzlarının toplam miktarı.

Toplam karbon : Sudaki karbon içeren bileşiklerin miktarı.

Toplam organik karbon : Suda asılı veya çözünmüş durumda bulunan organik maddelerin toplamı.

Yalın karbon çeliği : Bileşiminde, karbondan başka alaşım elementi bulunmayan çelik.

Yapısal karbonhidrat : Ham selüloz.

Yapısal olmayan karbonhidratlar : Hücre enerji kaynağı olarak görev yapan, hücre içinde depolanan, nişasta ve şeker gibi basit karbonhidratları kapsayan, selüloz içermeyen karbonhidrat.

Yumru karbon : [Bakınız: yumru grafit].

Yüksek karbonlu çelik : Bileşiminde, % 0.6'dan çok karbon bulunan çelik.

Yüksek karbonlu martensit : Bileşiminde, % 0.6'dan çok karbon bulunan martensit.

Yüksek sıcaklık karbonlaması : (954.44° C) 1750° F üstündeki sıcaklarda yapılan karbonlama işlemi.

Yüzey karbonu : Karbonlama işlemiyle oluşturulmuş dokunun karbonu.

Yüzey karbonu niceliği : Dokunun bileşimindeki karbonun niceliği.

Amonyum karbonat : Hamur kabartmada maya olarak kullanılan karbonik asidin amonyum tuzu, nişadır kaymağı.

Baryum karbonat : Karbondioksidin, barit üzerine etkisiyle elde edilen beyaz bir katı.

Kalsiyum karbonat : En az % 38 kalsiyum içeren bir ürün.

Karboksil : Organik asit grubunda bulunan -COOH formülündeki tek değerli kökler.

Karboksilik : Karboksilli.

Karboksilli : Yapısında bir veya birçok karboksil koku bulunan (maddeler), karboksilik.

Karbon : Atom numarası 6, atom ağırlığı 12 olan, doğada elmas, grafit gibi billurlaşmış veya maden kömürü, linyit, antrasit gibi şekilsiz olarak bulunan, canlı varlıkların aslını oluşturan ve yandıktan sonra kömür durumuna geçen element (simgesi C).

Karbon dönemi : Birinci Çağın dördüncü dönemi ve bu dönemde oluşmuş yer katmanları, karbonifer.

Karbon kağıdı : Aynı anda hem yazmak hem de kopya çıkarmak için yazı kâğıtlarının arasına konulan kâğıt.

Karbonado : Kara elmas.

Karbonat : Karbonik asidin bazlarla birleşerek oluşturduğu tuzların genel adı. Sodyum bikarbonat. Genellikle sindirimi kolaylaştırmak için suya katılan kimyasal birleşim.

Karbonatlama : Karbonatlamak işi.

Karbonatlı : İçinde karbonat olan.

Karbondioksit : Renksiz, kokusuz, yoğunluğu 152,0 °C'de ve 36 atmosfer basıncında kolayca sıvılaşan ekşimsi tatta bir gaz (CO2).

Karbonhidrat : Karbon, hidrojen ve oksijen atomlarından oluşan organik bileşiklerin genel adı.

Karbonik : Karbonla ilgili olan.

Karbonik asit : Bir karbon ve iki oksijenin birleşmesiyle oluşan bir gazın suda erimiş durumu.

Karbonil : Birleşme değeri 2 olan karbonmonoksit.

Karbonit : Karbon grubundan basit madde.

Karbonlamak : Bir maden veya alaşımı karbon bakımından zenginleştirmek.

Karbonlaşma : Karbonlaşmak işi.

Karbonlaşmak : Karbon durumuna gelmek, kömürleşmek.

Karbonlu : Birleşiminde karbon bulunan.

Karbonmonoksit : 0,97 yoğunluğunda, renksiz, kokusuz, zehirleyici bir gaz. Bol miktarda ısı açığa çıkararak mavi bir alevle yanar ve hava ile birleşerek birçok uygulama alanı olan patlayıcı bir karışım oluşturur (CO).

Karborundum : Aşındırıcı madde olarak kullanılan silisyum karbürün ticaretteki adı.

Magnezyum karbonat : Magnezit ve özellikle kalsiyum ve magnezyum karbonat tuzu olan dolomit biçiminde madde (MgCO3).

Sodyum karbonat : Sabun yapımında, temizlik işlerinde kullanılan, güçlü bir alkali tuz (Na2CO3).

Diğer dillerde Karbo anlamı nedir?

İngilizce'de Karbo ne demek ? : carbo