Otu nedir, Otu ne demek

Yerel Türkçe'deki anlamı:

Otur.

Otu ile ilgili Cümleler

  • Onu öpmek için bir mazeret olarak ökse otu kullandım.
  • Ali kahvesine şeker yerine şeker otu koyar.
  • Ali pelin otu içerken masada yalnız oturuyordu.
  • O, otu çekti ve onu attı.
  • Maraş otu da neyin nesi?

Otu ile ilgili Atasözü veya Deyim

ağılda oğlak doğsa ovada otu biter : “Tanrı her yarattığının rızkını verir” anlamında kullanılan bir söz.

otu çek köküne bak : “kişinin kimliğini öğrenmek için soyunu sopunu bilmek gerekir” anlamında kullanılan bir söz.

Otu anlamı, tanımı

Ot : Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler. Esrar. Bu bitkilerle yapılmış veya bu bitkilerle doldurulmuş. Zehir. İlaç

Adam otu : Mandragora officinalis.

Ahbun otu : Gübreliklerde yetişen, sarı çiçekli bir ot.

Akşam otu : Akşam ezanının 15-20 dakika öncesinden başlayan ve ezanla biten süre. Akşam ezanı sırası.

Alakavun otu : Ezildiği zaman kavun gibi kokan bir çeşit ot.

Aptal otu : Yaş esrar otu.

Arı otu : Kırmızı, sarı renkli, arıların çokça kondukları bir kır çiçeği. Yenilebilen, en fazla 20 cm. büyüklüğünde, küçük ve tüylü yapraklı bir ot. Ballıbabagiller (Labiatae) familyasından, yumuşak tüylü, beyaz ya da pembe çiçekli, çok yıllık, otsu bir bitki.

 

Aş otu : Nane, maydonoz gibi yemeklere konulan otlar.

Aşı otu : Ban otu.

Atkuyruğu otu : Atkuyruğugiller ailesinde yer alan, genellikle nemli alanlarda yetişen, yüksek düzeylerde tiyaminaz ile birlikte saponin, salisilik asit, potasyum tuzları, tanen ve eser miktarda palustrin ve nikotin alkaloitleri içeren, atlarda şiddetli denge bozukluğu, yerden kalkamama ve bradikardiyle belirgin tiyamin yetersizliğinden kaynaklanan klinik bulgularla belirgin zehirlenmelere neden olan, halk arasında kanama durdurucu, ağır idrar torbası ve böbrek hastalıklarında kullanılan bir bitki türü.

Ayak otu : Sürünücü toprak altı gövdeleri bulunan ve kümeler biçiminde gelişen, bir su üstü bitkisi.

Ayı otu : Geniş ve parlak yapraklı bir çeşit yaban ot.

Bakıldak otu : Susam.

Bartınya otu : Mısır tarlalarında yetişen 30 - 35 cm. yüksekliğinde bir bitki.

Bayırgan otu : İnce yapraklı, uzun saplı bir ot.

Bıcırgan otu : Nanegillerden, kokulu ve ilâç olarak kullanılan, zehirli bir ot.

Bıraş otu : Dokumada kullanılan bir ot.

Bilon otu : İştah açmak için kaynatılarak içilen bir çeşit ot.

Binbir yaprak otu : Civanperçemi.

Binbirdelik otu : Adi kuzukıran.

Bisibisi otu : Isırgan otu.

Bohça otu : Helleborin adlı saponin içeren bir bitki, akçöpleme, boynuz otu.

Boncuk otu : Peygamber çiçeği.

Bosça otu : Dağlarda yetişen beyaz çiçekli ve hayvanlara ilâç yapmakta kullanılan ot.

Bostan otu : Bahçelerde, pırasa aralarında yetişen bir çeşit ot. Semizotu.

Boya otu : Kökünden boya yapılan bir çeşit ot.

Boynuz otu : Bohça otu.

Bozboruk otu : Dağlarda biten ve yem olarak kullanılan bir yabanıl ot.

 

Buğdaycık otu : Eşek kengeri.

Buğdaylık otu : Buğdaya benzeyen bir çeşit ot, yabanıl buğday.

Buhur otu : Bir çeşit ot.

Burçak otu : Burçak.

Buy otu : Çemen otu.

Bülbül otu : Brassicaceae familyasından tek ve iki yıllıklı geniş yapraklı yabancı ot.

Büyük ayrık otu : [Bakınız: domuz ayrığı]. Domuz ayrığı.

Cabla otu : Kökünden kara boya çıkarılan ot.

Calağan otu : Isırgan otu.

Can otu : Az bulunan: Peyniri çok ver be, bu can otu mu. Ispanak. Madımalak.

Cennet otu : Yuvarlak ve ince yapraklı, marul tadında bir cins ot.

Cırtlak otu : Nohuda benzer acı bir ot, pat pat otu.

Çağman otu : Suyu, zehirlenen hayvanlara içirilen bir çeşit ot.

Çanak çömlek otu : Hyoscyamus niger solanaceae.

Çayır kuru otu : Kullanma amacına göre değişebilen, gelişme çağında biçilerek uygun yöntemler uygulanmak suretiyle kurutulan çayır otu.

Çekirken otu : İlkbaharda tarlalarda çıkan bir ot.

Çemen otu : Tohumları çemen yapımında kullanılan ve Akdeniz çevresinde yetişen, 10-15 cm boyunda, üç parça yapraklı, beyaz çiçekli, yapısında müsilaj, uçucu yağ, sabit yağ, kaolin, lesitin, fitosterol çok az kumarin ve alkaloit içeren; yumuşatıcı, balgam söktürücü, çizgili kas kuvvetlendirici, iştah açıcı, afrodizyak olarak kullanılan baklagiller familyasından bir yıllık otsu bir bitki, buy otu.

Çıngırak otu : Çan çiçeğigiller (Campanulaceae) familyasından, çan çiçeği (Campanula) cinsine ait, çiçekleri beyaz, mavi, mor ya da erguvan renkli, Türkiye'de 100 kadar yabani formu bulunan bir ya da çok yıllık otsu bitkiler. Çan çiçeği.

Çilbir otu : Semiz otu.

Çöpleme otu : Beyaz çöpleme.

Çör otu : Çörek otu.

Çöyür otu : Ekinler arasında yetişen, kökü yenilebilen bir çeşit kokulu ot.

Dabag otu : Tabaklıkta derileri pişirmek için kullanılan bir çeşit ot.

Dakka otu : İğne gibi sivri uçlu, tüylü, sıcakta bükülebilen bir çeşit ot.

Dalagan otu : Isırgan otu.

Damar otu : Sulak yerlerde biten, ince damarlı, geniş yaprakları iltihaplı yaraların tedavisinde kullanılan bir ot.

Darı otu : Akdarı.

Darıcan otu : Mısıra benzeyen bir ot. Değdiği yere yapışan bir çeşit bahçe otu. [Bakınız: darıcan].

Davun otu : Mısır, domates, kavun, karpuz gibi bitkilerin köküne yapışarak büyüyen, mavi çiçekli asalak bir ot.

Deniz otu : Deniz kenarındaki bataklık yerlerde yetişen ve turşusu yapılan sivri yapraklı bir ot. Maydanozgiller (Umbelliferae) familyasından, kayalarda yetişen, sarımsı çiçekli, yapraklarından turşu yapılan, çok yıllık, otsu bir bitki. Deniz teresi.

Difir otu : Yonca.

Donuz otu : Eğrelti otu.

Döğün otu : Yara işletmekte kullanılan yapraksız, dut gibi taneleri olan bitki.

Döven otu : Yakı otu. Köklerinde acı ve kusturucu lezzetli naftakuinon türevi plumbago adlı bir madde ve mavi gri renkte yağ içeren, enfüzyon ve dekoksiyon biçiminde bakterilerin üremesini engelleyici, spazm çözücü olarak kullanılan diş otugiller familyasından bir bitki.

Dövülmüş avrat otu : Yapısında nişasta, müsilaj, kalsiyum okzalat içeren, taze olarak deriye sürüldüğünde, taşıdığı kalsiyum okzalat kristallerinden dolayı, deride kızarma, ödem ve şişmeyle beliren irkiltiye neden olan, bu nedenle de dışarıdan romatizma ağrılarında kullanılan Dioscoreaceae familyasından bir bitki.

Döymeç otu : Yakı gibi kullanılan, küçük yapraklı, sarı çiçekli bir çeşit ot.

Dul avrat otu : Bileşiminde şeker, nişasta, müsilaj, inmülin, acı maddeler, fazla miktarda potasyum nitrat ve potasyum karbonat içeren, dekoksiyon (% 5-6) ve enfüzyon (% 2-25) biçiminde idrar söktürücü, terletici, yumuşatıcı ve kan temizleyici olarak kullanılan bileşikgiller familyasından bir bitki.

Durak otu : Dereotu. Dere otu, razyane.

Düğün otu : Yara işletmekte kullanılan yapraksız, dut gibi taneleri olan bitki.

Ebecik otu : Bir çeşit tarla otu.

Efenk otu : Kurutulup kışın hayvanlara verilen, bağla ya da karacaot denilen bir bitki.

Eğrelti otu zehirlenmesi : Sığırlar tarafından eğrelti otunun tüketilmesi sonucu tiyaminaz enziminin B1 vitaminini parçalamasıyla oluşan, trombositopeni, agranülositozis ve anemi gibi kan tablosundaki bozuklukların yanı sıra, taşıdığı tiyaminaz nedeniyle tiyamin eksikliği, burun ve döl yolu mukozasında kanama, kan işeme ve idrar torbası tümörleriyle belirgin akut veya kronik seyirli zehirlenme. Erişkin sığırlarda görülen Haematuria vesicalis bovis, eğrelti otunun bulunduğu meralarda yıllarca kalan sığırlarda, en fazla 6-12 yaş öküz ve ineklerde görülen özellikle idrar torbasında karnabahar görünüşünde biçimlenen tümörlerin neden olduğu kanama belirtileriyle ayırt edilen zehirlenmedir.

Eklemli hasır otu : Çok yıllık, kümeler oluşturan, sürünücü toprak altı gövdeli, bir su üstü bitkisi.

Ellik otu : Kurutulup koyunlara verilen bir çeşit ot.

Emzük otu : Boru ya da çan çiçeği.

Ereğil otu : Havuç.

Erel otu : Havuç.

Evelik otu : Yabani pancar otu.

Eyilcan otu : Sulak yerlerde yetişen bir çeşit ot.

Gelincik otu : Gelincikgiller familyasından tek ve iki yıllıklı geniş yapraklı yabancı ot.

Geven otu : Geven.

Gıcıkdan otu : Isırgan otu.

Gıcıktan otu : Isırgan otu.

Gidişken otu : Isırgan otu.

Göz otu : Bir çeşit göz ilâcı, otacı. Göz ilâcı, tutya.

Güve otu : Naftalin.

Güyeğü otu : Kekik otu, za'ter.

Halus otu : Bir çeşit ot.

Hava cıva otu : Hodangiller (Boraginaceae) familyasından, gövde ve yapraklarında batıcı ve salgı tüyleri bulunan, mavi çiçekli, kök ve kabuklarından kırmızı boya elde edilen ve sanayide kullanılan, çok yıllık otsu bitki.

Havıt otu : Sazlık ve bataklıklarda yetişen, semer ve hasır yapılan ot.

Helvacı otu : Çöven otu.

Hevenk otu : Üzüm hevenklerinin örgüsünde kullanılan ve ıslanınca yumuşayan bir çeşit kamış.

Hezaren otu : Bit otu.

Hışır otu : Mısır yoncası, Trifolium Lenguminosae.

Hilal otu : Dişotu, Ammi visnaga, Umbelliflorae.

Holis otu : Ekin tarlalarında biten, hayvan yemi olarak kullanılan bir çeşit ot.

Humma otu : Sedef otu.

Isırgan otu : Yapısında müsilaj, tanen ve bazı alkaloidlerle madensel tuzlar içeren ve halk arasında karaciğer, safra kesesi, dalak, solunumla sindirim sistemi hastalıklarını tedavi etmek amacıyla kullanılan bir bitki, dızlağan.

İnelik otu : Saat otu: İnelik otu pişirdim.

İspirik otu : Süpürge yapmaya yarayan bir çeşit ot.

Kadı otu : Hindiba.

Kağşak otu : Tarlalarda görülen bir çeşit ot.

Kanavcı otu : Düğün çiçeğigiller ailesinde yer alan adenoidin ve adenitoksin adlı kalp glikozitleri içeren taşikardi, solunum yetmezliği ve ishal bulgularıyla belirgin zehirlenmeye neden olan bir tür bitki, Adonis türleri.

Kangal otu : Bileşikgiller familyasından tek yıllıklı geniş yapraklı yabancı ot.

Kanyaş otu : Normalde zehirli bir yem olmayıp kurak iklimlerde dere kenarlarında yetişen, siyanür zehirlenmesine neden olan durrin adlı glikozidi içeren yem bitkisi, geliç.

Kanyaş otu zehirlenmesi : Kanyaş otunu tüketen hayvanlarda, bitkide bulunan durrin glikozidinin sindirim kanalındaki bakteriler tarafından parçalanması sonucunda açığa çıkan hidrojen siyanür nedeniyle beş dakika içinde solunum güçlüğü, salya akıntısı, kaslarda titreme, kordinasyonsuzluk, işkembede gaz birikimi çırpınma ve ölümle belirgin bir zehirlenme. Bu zehirlenmelerde alınan glikozidin miktarına bağlı olarak ani ölümler görülebilmektedir.

Kapcık otu : Börek otu.

Karabuğday otu zehirlenmesi : Karabuğday bitkisini tüketen hayvanların güneş ışığına maruz kalmasıyla biçimlenen birincil fotosensitizasyonla belirgin zehirlenme.

Kaşık otu : Turpgillerden, iskorbüte karşı kullanılan, yaprakları kaşığı andıran, güzel çiçekler açan bir bitki (Cochlearla officinalis)..

Kelemli otu : Tarlalarda biten, mor çiçekler açan bir bitki.

Kengi otu : Eşek dikeni denilen, kırlarda biten, kökünden süt çıkan dikenli bir ot, kenger.

Kesik otu : Kanayan yara üzerine konularak kanı durduran bir ot.

Keşirlik otu : Hoş kokulu, kökü yenilen bir çeşit yaban bitkisi.

Kılıç otu : Yaraları iyileştirmekte kullanılan söğüt yaprağı gibi yaprakları ve sarı çiçekleri olan bir ot. Yaprakları kamışa benzeyen, kenarları keskin ve kısa bir ot. Arapsaçı otu. Adi kuzukıran.

Kıngıra otu : Baş ağrısını iyileştirmekte kullanılan bir çeşit ot (ağrının geçmesi için bu otla burunlarını kanatırlar).

Kırçkırç otu : İlkbaharda yetişen, ince uzun yaprakları, kırmızı çiçekleri olan ve davarlara yedirilen kır otu.

Kırkgöz otu : Süt kaymağını kalın tutturmak için kabın altında yakılan ve göz değmiş hayvanlara üzerlikle yakılarak tütsü yapılan bir çeşit ot.

Kırkkilit otu : Bataklık atkuyruğu.

Kiriş otu zehirlenmesi : Koyun, at, keçi ve domuzların uzun süreli kiriş otuyla beslenmeleri sonucu şiddetli lipofuskinozis ve sinirsel belirtilerle ortaya çıkan bir zehirlenme.

Köse otu : Kuraklık nedeniyle büyüyemeyen ot.

Kulunc otu : Havlican.

Kurutulmuş şerbetçi otu posası : Şerbetçi otu çiçekleriyle birlikte kaynatılmış olan malt şırasının süzülmesinden kalan materyalin kurutulmasıyla elde edilen bir yan ürün.

Kuzgun otu : Eğrelti otu.

Kürdan otu : [Bakınız: diş otu]. Diş otu.

Lüpen otu : Baklagiller familyasından, protein, kalsiyum ve magnezyum bakımından zengin, bu türlerin hepsinde alkoloit ve glikozit içeren tek yıllık otsu bir bitki.

Maya otu : Peynir mayası yapılan çiçek.

Mera otu : Tabiatta kendiliğinden bir arada yetişen, biçilebilecek yüksekliğe ulaşamayan bitkilerden oluşan ve hayvanların otlatılmaları suretiyle değerlendirilen bitkiler topluluğu, mera bitkileri.

Mızraksı kaşık otu : Boyları 15-130 cm olabilen, yaprakları mızrak biçimiyle yumurta biçimi arasında değişen ve su yüzeyinin üzerine çıkabilen, genellikle göl kıyıları, kanallar, havuzlar ve bataklıklarda gelişen su bitkisi.

Oğlan otu : Oğulotu, melisa.

Ögür otu : Çiftleşmek isteyen sığırlara yedirilen bir çeşit ot.

Öğütülmüş yer fıstığı kuru otu : Fıstıkları ayrılmış olan yer fıstığı yaprak ve dallarının güneşte kurutulup öğütülmesiyle elde edilen bir ürün.

Ördek otu : Deniz kıyısındaki tuzlu göllerde, göllerde ve ırmak ağızlarında yaşayan genellikle yaprakları keskin sivri uçlu olan su bitkisi.

Papaz otu : Bit otu.

Peygamber otu : Kolay sindirilebilen, gaz sancılarına ve şişkinliğine neden olmayan, kuraklığa dayanıklı, engebeli arazilerde erozyonun önlenmesinde tercih edilen, çok yıllık baklagil yem bitkisi, korunga, evliya otu.

Pıtraklı otu : Dikenli tohumu insanların giysilerine, hayvanların tüylerine yapışan bir ot.

Sapankıran otu : Bir çeşit ot.

Semizlik otu : Semizotu.

Serce otu : Bir çeşit bitki, sileneinflata, caryophyllaceae.

Sert hasır otu : Bataklık, ıslak çayırlar, kıyılar ve nemli yerlerde yaşayan, çok yıllık, sık veya ender olarak seyrek kümeler oluşturan bir su üstü bitkisi.

Sivri hasır otu : Yoğun kümeler biçiminde gelişen, toprak altı gövdeleri zayıf olan, gövdeleri 150 cm uzunluğunda olabilen, yüksek yapılı bir su bitkisi.

Solucan eğrelti otu : Aspidiaceae familyasından, koyu kahverengi, rizomlu, 50-80 cm kadar boyda, parçalı yaprakları olan, sorusların yaprakçıkların alt yüzeyinde bulunan, orman altlarında ya da nemli kaya diplerinde yetişen çiçeksiz bir bitki.

Sudan otu : Sorgum.

Sugözeği otu : Bataklıkta biten bir çeşit bitki.

Sülüklü ördek otu : Tuzlu göl, göl ve körfezlerde yaşayan, yaprakları genellikle 1 mm eninde, uç bölümleri yuvarlak veya küt olan su bitkisi.

Şahtere otu : Şahteregiller (Fumariaceae) familyasından, pembe ya da beyaz çiçekli, bazı türleri idrar söktürücü ve yatıştırıcı olarak kullanılan, tek yıllık, otsu bitkiler. Yapılarında tanen, şeker, alkaloit ve fumarik asit içeren, enfüzyon, şurup ve ekstre hâlinde genel güçlendirici ve kanı temizletici olarak kullanılan şahteregiller familyasından bir bitki.

Şehmelik otu : Bir metre boyunda söğüt yaprağına benzer yaprakları olan ve hayvan yemi olarak kullanılan kokulu bir ot.

Şerbetçi otu posası : Şerbetçi otundan bira üretimi sırasında elde edilen, yapısında yüksek düzeyde tanen bulunması ve acı lezzete sahip olması nedeniyle kurutulup melas veya diğer yemlerle karıştırılarak geviş getiren hayvanlara az miktarlarda verilen yan ürün.

Şerbetçi otu yoncası : Baklagil yem bitkisi, şerbetçi otu.

Tere otu : Dereotu.

Top otu : Barut.

Tosbağa otu : Hodangiller (Boraginaceae) familyasından 30-50 cm boyunda, sık beyaz tüylü, beyaz veya sarı çiçekli, köklerinden kırmızı boya elde edilen, çok yıllık otsu bitki. Kanburuyan, kurbağa otu.

Tuzcul hasır otu : Tuzlu bataklıklar ve nemli çayır alanlarında yetişen, çok yıllık, sürünücü toprak altı gövdeli bir su üstü bitkisi.

Türk otu : Eğir, andız; zencefil.

Ürkeğen otu : Mavi çiçekli bir kır bitkisi.

Yelkovan otu : Sardunyaya benzer yabanıl bir bitki. Düşünmeden davranan, kararsız.

Yelmeşük otu : Sancı, ağrı gidermede ve tahtakurularına karşı kullanılan bir ot.

Yemlik bezelye otu : Baklagiller familyasından, insan gıdası için kültürü yapılan, gövde ve yaprakları protein bakımından zengin, yeşil veya kuru ot olarak hayvanlara verilen lezzetli bir yem bitkisi.

Yılan bağı otu : Besin maddelerince zengin göllerde, 1 m derinliğe kadar olan derinliklerde yaşayan ve Temmuz ayında çiçeklenen su bitkisi.

Yonca kuru otu : Yonca bitkisinin toprak üstü kısmının güneşte kurutulup doğranması veya öğütülmesiyle gerektiğinde peletlenmesiyle elde edilen, % 12-22 arası ham protein ve % 20-30 arası ham selüloz içeren ürün.

Yumak otu : Buğdaygiller ailesinde yer alan, mera veya çayırlarda yetişen, otsu bir bitki türü, çayır otu. Kamışsı yumak, Fecuata arundinacea, çayır yumağı Fecuata pratensis koyun yumağı, Fecuata ovina ve kırmızı yumak, Fecuata rubra türleri bulunur. Bu otlar meralarda bulunan çoğunlukla zararsız olmakla birlikte, özellikle kamışsı yumak bitkisinde, nematodların veya iç parazit olarak bulunan mantar metabolitleri sığırlarda akut veya kronik zehirlenmeler biçimlenir.

Yumak otu ayağı : Sığırların ayaklarında topallık ve kuru kangren oluşumuyla belirgin bir çeşit alkaloit zehirlenmesi, yumak otu zehirlenmesi. Kamışsı yumak otunda üreyen Claviceps purpura ve Acremonium coenophialum adlı mantarlar tarafından salgılanan ergot ve diğer alkaloitlerin damar daraltıcı etkisiyle oluşur.

Yumak otu yaz hastalığı : Sütçü sığırlarda yüksek ateş ve süt verilmesinin ileri derecede azalmasıyla belirgin bir çeşit alkaloit zehirlenmesi, yumak otu zehirlenmesi. Yumak otunun yüksek çevre sıcaklığında depolanmaları sonucu parazitik mantarların üremesi ve zehir salgılamaları sonucu oluşur.

Yumak otu zehirlenmesi : Yumak otu ayağı. Yumak otu yaz hastalığı.

Zıngırdak otu : Tahıla zararlı bir ot.

Abdestbozan otu : Gülgillerden, almaşık yapraklı, yeşilimsi veya kan kırmızı çiçekler açan, idrar söktürmede ve kan dindirmede kullanılan bir bitki (Poterium spinosum).

Ağı otu : Baldıran.

Altın otu : Mayasıl otu.

Andız otu : Birleşikgillerden, nemli yerlerde yetişen, sarı çiçekli, acı ve kokulu bir ot (İnula).

Ardıç otu : Ardıç ağacının küçük bitkisi.

Avcı otu : Düğün çiçeğigillerden, kokusuz, parlak zehirli bir bitki (Adonis).

Ayrık otu : Buğdaygillerden, kökü hekimlikte idrar söktürücü olarak kullanılan yabani bir bitki (Agropyrum repens).

Bağırsak otu : Farekulağı.

Balık otu : Cava ve Malabar'da yetişen, zehirli meyvesiyle balıkları sersemleterek avlamaya yarayan bir bitki (Anamirta).

Bambul otu : Sıcak ve ılıman bölgelerde yetişen otsu veya çalı türü bir bitki (Heliotropium).

Ban otu : Patlıcangillerden, Asya, Kuzey Afrika ve Avrupa'nın sıcak bölgelerinde yetişen, hekimlikte kullanılan, uyuşturucu ve zehirli, bir veya iki yıllık otsu bir bitki (Hyoscyamus niger).

Basur otu : Düğün çiçeğigillerden, nemli ormanlarda biten, köklerinde basur memelerine iyi gelen bir madde bulunan, sarı çiçek açan küçük bir bitki (Ranunculus ficaria).

Beşparmak otu : Gülgillerden, yol kıyılarında ve çayırlarda yetişen, sürgüne karşı kullanılan bir bitki (Potentilla reptans).

Bit otu : Sıracagillerden, birçok çeşidi bulunan ve kuzey yarım kürede yetişen bir bitki. Bitlere karşı kullanılan bir madde.

Boğan otu : Düğün çiçeğigillerden, özellikle kökünde akonitin adında bir zehir bulunan bitki, kurtboğan (Acunitum napellus).

Boy otu : Baklagillerden, çiçekleri mavi, sarı veya beyaz renkli, kurutulan tohumları çemen yapımında kullanılan bir bitki (Trigonella faenum-graecum).

Burun otu : Burna çekilen tütün, enfiye.

Canavar otu : Canavar otugiller familyasının örnek türlerinden olan ve kenevirle tütün köklerinin asalaklarından biri sayılan çiçekli bitki (Orobanche ramosa).

Ciğer otu : Düğün çiçeğigillerden, çok yıllık otsu bir bitki (Hepatica).

Çalgıcı otu : Turpgillerden, kurak yerlerde yetişen bir bitki cinsi (Sisymbrium).

Çayır otu : Çayır oluşturan çeşitli bitkilerin genel adı. Buğdaygillerden, kuru ve kireçli yerlerde yetişen küçük bir ot, fleol (Phleum pratense).

Çiriş otu : Zambakgillerden, beyaz çiçekli bir bitki (Asphodelus).

Çivit otu : Baklagillerden, yapraklarından çivit çıkarılan bir tür bitki (İndigofera). Turpgillerden, yapraklarından mavi boya çıkarılan bitki (İsalis tinctoria).

Çörek otu : Düğün çiçeğigillerden, çiçekleri sapının ucunda bulunan otsu bir bitki, karacaot, çöreotu (Nigella damascena). Bu bitkinin hamur işlerine lezzet ve koku vermek için ekilen, susam iriliğindeki siyah tohumu, çöreotu.

Dağ dalak otu : Yüksekliği 5-10 santimetre olan, yere yatık ve çiçekleri soluk sarı renkli bir tür dalak otu (Teucrium montana).

Dalak otu : Ballıbabagillerden, Akdeniz çevresinde kuru yerlerde yetiştirilen, yüz kadar türü bulunan, güçlendirici, uyarıcı ve yara sağaltıcı olarak kullanılan otsu veya odunsu bitki, duvarsedefi (Teucrium chamaedrys).

Danakıran otu : Salepgillerden, bataklık yerlerde yetişen bir bitki (Epipactis).

Deli otu : Turpgillerden, bahçelere süs olarak dikilen bir bitki, kuduz otu (Alyssum).

Diş otu : Diş otugillerden, kurak ve çorak yerlerde yetişen, çok yıllık ve otsu bir bitki, Mısır anasonu, kurşun otu (Plumbago europea).

Dolama otu : Dolama otugillerden, çiçekleri küçük, yeşil veya beyaz bir bitki (Paronychia serpilifolia).

Dolma otu : Dolma otugillerden, çiçekleri küçük, yeşil veya beyaz bir bitki (Paronychia serpilifolia).

Domuz ayrık otu : Buğdaygillerden, tarıma zararlı bir bitki (Cynodon dactylon).

Domuz otu : Kumsallarda ve kayalıklarda yetişen sarı çiçekli ot.

Dulaptal otu : Dulaptal otugillerin örnek bitkisi olan, Kuzeydoğu Anadolu dağlarında yetişen, çiçekleri güzel kokan, çalı görünüşünde, çok yıllık bir bitki (Daphne mezereum).

Dulavrat otu : Birleşikgillerden, hekimlikte kullanılan bir bitki (Arctium tomentosum).

Eğir otu : Dere ve durgun su kenarlarında yetişen, 50-125 santimetre yüksekliğinde, çok yıllık ve otsu bir bitki, eğir kökü (Acorus calamus).

Eğrelti otu : Eğrelti otugillerden, kumlu yerlerde yetişen, 150 santimetre kadar yükselebilen, tıpta bağırsak kurtlarını düşürmek için kullanılan çok yıllık ve otsu bir bitki, aşkmerdiveni, eğrelti, fujer (Driopteris filix-mas).

Engerek otu : Hodangillerden, türleri süs bitkisi olarak yetiştirilen, yaprakları sert tüylü bir ot (Echium vulgare).

Esrar otu : Hint keneviri.

Eşek otu : Evliya otu.

Evliya otu : Baklagillerden, hayvanlara yedirilmek için ekilen bir bitki, eşek otu (Onobrychis).

Fare otu : Sütleğengillerden, mavi çiçekli, tohumları fare zehri olarak kullanılan bir bitki.

Fıtık otu : Kızılyaprak.

Gebre otu : Sürekli yeşil kalan çalı görünümünde bir bitki, kebere, kapari (Capparis).

Gelin otu : Güveyfeneri.

Geyik otu : Sedef otugillerden, bahçelerde süs olarak yetiştirilen güzel kokulu bir bitki (Dictamnus fraxinella).

Göbek otu : Yaprakları etli, otsu bir bitki (Umbilicus pendulinus).

Güzelavrat otu : Patlıcangillerden, atropin denilen zehirli ilacın çıkarıldığı pis kokulu, çok yıllık ve otsu bir bitki, belladonna (Atropa belladonna).

Hamam otu : Vücuttaki gereksiz kılları almak amacıyla çamur kıvamına getirilip sürülen toz.

Hasır otu : Hasır otugillerden, bataklıklarda yetişen düz, ince uzun ve dayanıklı olan yaprakları kıtık yapmaya, hasır ve zembil örmeye yarayan bir saz, su kamışı, kofa, kiliz (Typha).

Horozcuk otu : Turpgillerden, eskiden kuduzun ilacı sanılan, güzel kokulu bir dağ bitkisi, yaban teresi (Lepidium campestre).

İdris otu : Bir tür ayrık otu.

İmparator otu : Maydanozgillerden, baharlı ve yakıcı olan kökü hekimlikte kullanılan bir ot (Peucedaum imperatoria).

Kabakulak otu : Lohusa otu.

Kan otu : Gelincikgiller familyasından kan kırmızı renkte çok yıllık zehirli bir bitki.

Kanarya otu : Çuha çiçeğigillerden, tohumları kafes kuşlarına yem olarak verilen bir bitki (Alsine media).

Kandıra otu : Buğdaygillerden, çok yıllık, sürünücü, otsu bir bitki (Calamagrostis).

Kartallı eğrelti otu : Yurdumuzun kıyı bölgelerinde sık rastlanan, yaprak sapının enine kesiti mikroskop altında iki başlı bir kartalı andıran, büyük yapraklı bir tür eğrelti (Pteridium aquilinum).

Kasık otu : Karanfilgillerden, saz biçiminde ince sapları olan, güzel çiçekler açan, kasık yaralarına yararlı sayılan bir bitki (Herniaria hirsuta).

Kedi otu : İki çeneklilerden, kök sapı hekimlikte kullanılan bir bitki (Valeriana).

Kelebek otu : Bir cins yaban yoncası.

Kene otu : Hint yağı ağacı.

Kıl otu : Dağlık çayırlarda yetişen ince ve sert yapraklı bir bitki (Nardus).

Kırlangıç otu : Gelincikgillerden, çiçekleri altın ve limon sarısı renginde olan, tanelerinden asitsiz bir yağ elde edilen çok yıllık ve otsu bir bitki (Chelidonium majus).

Kokulu çayır otu : Buğdaygillerden, çayırlarda yetişen, hayvanlar için iyi bir yem olan güzel kokulu bitki (Anthoxanthum odoratum).

Kovan otu : Oğul otu.

Koyun otu : Kızılyaprak.

Kuduz otu : Deli otu.

Kum otu : Uyuz otu.

Kurbağa otu : Düğün çiçeğigillerden bir bitki (Bufonia).

Kurşun otu : Diş otu.

Kuş otu : Yol kenarları, duvar dipleri ve bahçelerde yetişen bir yıllık ve otsu bir bitki (Stellaria media).

Küstüm otu : Baklagillerden, dokunulduğunda yaprakları pörsüyen bir bitki, küseğen, küskün (Mimosa pudica).

Limon otu : Kışın yapraklarını döken, salkım çiçekli bir ağaççık (Lippia citriodora).

Lohusa otu : İki çeneklilerden, çiçekleri koyu kahverengi ve pis kokulu, tırmanıcı bir bitki, kabakulak otu, karaasma, kurtluca, zeravent (Aristolochia).

Marsıvan otu : Birleşikgillerden bir cins kokulu bitki (Tanacetum balsamita).

Mayasıl otu : Bir deri hastalığına karşı kullanılan, pek çok çeşidi bulunan bitki türleri, altın otu.

Melek otu : Maydanozgillerden, su kenarlarında yetişen, çiçekleri yeşilimtırak beyaz çok yıllık bir bitki (Angelica sylvestris).

Mercan otu : Karanfilgillerden, nemli yerlerde yetişen, yaprakları karşılıklı, çiçekleri beyaz, çok yıllık otsu bir bitki (Sagyna procumbens).

Meyhaneci otu : Çobandüdüğü.

Misk otu : İki çeneklilerden, 50-100 santimetre boyunda, sarımtırak renkli, şeker, uçucu yağ, A ve B vitaminleri içeren güzel kokulu bir bitki (Calamintha officinalis).

Mübarek otu : Birleşikgillerden, sarı çiçekli, bir yıllık ve otsu bir bitki (Cnicus benedictus).

Nevruz otu : İki çeneklilerden, çiçekleri aslanağzına benzeyen, türlü renkte, taşıdığı glikozit sebebiyle iç söktürücü olarak kullanılan bir kır bitkisi, nevruz (Linaria vulgaris).

Nezle otu : Pisik otu.

Oğul otu : Ballıbabagillerden, 20-150 santimetre yüksekliğinde, tıpta yapraklarından yararlanılan çok yıllık ve otsu bir bitki, kovan otu, melisa (Melissa officinalis).

Oltu otu : Pire otu.

Ökse otu : Ökse otugillerden, elma, armut, ıhlamur, kiraz, erik vb. ağaçların dalları üzerinde asalak olarak yaşayan, üzüme benzer yemiş veren, saplarından ökse çıkarılan bitki, burç (II) (Viscum album).

Öksürük otu : Gövdesi pullarla kaplı, sarı çiçekli, ekin tarlaları için zararlı, çok yıllık ve otsu bir bitki (Tussilago farfara).

Ölmez otu : Beyaz, mor veya parlak kızıl renkte çiçek açan otsu bitki (Xeranthemum).

Pamuk otu : Papirüs familyasından, bataklıklarda yetişen bir bitki, bataklık keteni (Eriophorum).

Panzehir otu : Küçük, beyaz çiçekli, kökü zehirli, çok yıllık ve otsu bitki (Cynanchum acutum).

Pelin otu : Pelin.

Pire otu : Yüksekliği 25-50 santimetre olan, parçalı yapraklı, soluk veya koyu pembe çiçekli, böcekleri özellikle pireleri öldürmek amacıyla kullanılan otsu bir bitki, Oltu otu, pirekapan (Tanacetum coccineum).

Pisik otu : Çok yıllık, 25-50 santimetre yüksekliğinde, kokusu kuvvetli, koyu mor çiçekli, yaprakları çorba ve yemeklere koku vermek için kullanılan otsu bir bitki, nezle otu (Nepeta racemosa).

Pisipisi otu : Buğdaygillerden, tarla ve yol kenarlarında kendi kendine biten bir tür arpa (Hordeum murinum).

Sabun otu : Çöven.

Sakar otu : Yuvarlak başlı, pembe veya beyaz çiçekli çalı tipi bir bitki (Dorycnium).

Sancı otu : Tüylü dalak otu.

Sarımsak otu : Turpgillerden, beyaz, küçük çiçekli, ovulduğunda sarımsak kokusu veren bir bitki, sarımsak hardalı (Alliaria petolata).

Sedef otu : Sedef otugillerden, 50 santimetre kadar yükselebilen, özel kokulu, sarı çiçekli ve hekimlikte kullanılan, çok yıllık bir ağaççık (Ruta graveolens).

Selam otu : Maydanozgillerden, 1-2 metre boyunda, pis kokulu, hekimlikte kullanılan bir bitki (Levisticum).

Sıraca otu : Sıracagillerden, birçok türünün kökleri hekimlikte kullanılan bir bitki (Scrophularia).

Siğil otu : Kalınca yaprakları, çıban ve yarayı işletip iyileştirmekte kullanılan, labadaya benzer bir çeşit ot.

Sinir otu : Sinir otugillerden, çiçekleri tek bir sapın ucunda başak durumunda, birçok yabani türü bulunan ve hekimlikte kullanılan bir bitki (Plantago).

Solucan otu : Birleşikgillerden, Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgelerinde yetişen, 15-35 santimetre yüksekliğinde, yuvarlak yapraklı çiçekleri solucan düşürücü olarak kullanılan çok yıllık ve otsu bir bitki (Pelargonium endlicherianum).

Sökü otu : Baklagillerden, kumlu topraklarda yetişen bir bitki (Ornithopus).

Süpürge otu : Fundagillerden, çiçekleri pembe, küçük bir çana benzeyen, işlenmemiş topraklar üzerinde yetişen, kökünden ağızlık, dallarından kaba süpürge yapılan, çalı görünüşünde bir bitki, süpürge çalısı, funda, erika (Erica).

Süt otu : Süt otugillerden, Kuzey Amerika'da yetişen, kökleri hekimlikte kullanılan otsu bir bitki (Polygala vulgaris).

Şerbetçi otu : Yaprakları karşılıklı, sapı sarılgan olan, çiçekleri yumurtamsı kozalaklara dönüşen ve kozalaklarından bira yapımında yararlanılan çok yıllık ve otsu bir bitki (Humulus lupulus).

Şeytan otu : Maydanozgiller familyasından nemli yerlerde yetişen mavi çiçekli çok yıllık bir bitki (Seabiosa ukranica).

Şifa otu : Demet hâlinde çiçek açan ve küçük bir saraypatına benzeyen otsu bir bitki (Erigeron).

Tarak otu : Tarak otugillerden otsu bir bitki (Dipsacus).

Taşkıran otu : Taşkırangillerden, bazı türleri süs bitkisi olarak yetiştirilen, saplarının parçalanmasıyla üreyen bir bitki, taşkıran (Saxifraga).

Tavşancıl otu : Maydanozgillerden, nemli yerlerde yetişen, körpesi bazı yerlerde hayvan yemi olarak kullanılan bir bitki (Heracleum).

Turp otu : Turp cinsi bir ot.

Tükürük otu : Zambakgillerden, 20-30 santimetre yüksekliğinde, küçük, beyaz veya sarı çiçekli, otsu ve çok yıllık bir bitki (Ornithogalum umbellatum).

Türüz otu : Hanımeligillerden, sarı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu ve tırmanıcı bir süs bitkisi (Leonicera japonica).

Tüylü dalak otu : Yüksekliği 10-40 santimetre olan, yatık veya dik, gri veya beyaz tüylü, çok yıllık bir tür dalak otu, acı yavşan (Teucrium polium).

Uyuz otu : Hekimlikte uyuza karşı kullanılan çiçekli bitki, kum otu (Scabiosa rotata).

Yakı otu : Küpe çiçeğigillerden, kırmızı veya pembe çiçekli, sulak yerlerde yetişen, küçük bir süs bitkisi (Epilobium).

Yapışkan otu : Isırgangillerden, duvarlar üzerinde gelişen, yaprakları yapışkan bir bitki (Parietria).

Yara otu : Halk arasında yaralara iyi geldiğine inanılan bitki.

Yavşan otu : Sıracagillerden, mavi ve beyaz renkte çiçekler açan, kokulu, acı, kaynatılıp suyu ilaç olarak içilen bir bitki, yavşan (Artemisia).

Yoğurt otu : Kökboyasıgillerden, çiçekli dal uçlarında sütü kestirmekte kullanılan maya bulunan, bir yıllık veya çok yıllık otsu bitki, çobansüzgeci (Galium).

Yüksük otu : Sıracagillerden, kalp hastalıklarının iyileştirilmesinde kullanılan bir alkaloit veren, çiçekleri yüksük biçiminde olan bitki (Digitalis purpurea).

Zemberek otu : Atkuyruğu.

Zembil otu : Buğdaygillerden, ayrık otuna benzeyen, çorak yerlerde yetişen bitki (Briza).

Diğer dillerde Otozomal çekinik kalıtım anlamı nedir?

İngilizce'de Otozomal çekinik kalıtım ne demek ? : autosomal recessive inheritance