Helvacı kabağı nedir, Helvacı kabağı ne demek

Helvacı kabağı; bir bitki bilimi terimidir.

  • Kabakgillerden, tatlısı yapılmış olan dışı boz, içi sarı renkli iri bir tür kabak, kestane kabağı (Cucurbita maxima)

Biyoloji'deki anlamı:

Kabakgiller (Cucurbitaceae) familyasından, çiçekleri tek ve sarı renkli, bakka tipi meyveleri alt durumlu ovaryumdan gelişen, sürünücü, tırmanıcı, tek yıllık otsu bitkiler.

İngilizce'de Helvacı kabağı ne demek? Helvacı kabağı ingilizcesi nedir?:

winter squash, large gourd

Helvacı kabağı hakkında bilgiler

Helvacı kabağı (Cucurbita maxima), kabakgiller (Cucurbitaceae) familyasından bir kabak türü.

Meyvesi küremsidir ya da basık küremsidir. Üzeri dilimli, pürtüklü veya düz, kirli sarı ya da kırmızımtırak renklidir. Etli kısmı sarı-turuncu renkte olup, genellikle tatlı yapılarak yenir.

Helvacı kabağı anlamı, tanımı:

Kabak : Kabak kemane. Dişleri aşınarak yüzeyi düzleşmiş olan (taşıt lastiği). Bilgisiz, görgüsüz, kaba. Tüysüz, dazlak. Kabakgillerden, sürüngen gövdeli, sarı çiçekli, birçok türü olan bir bitki (Cucurbita). Kısa boynuzlu hayvan. Ham, tatsız (kavun, karpuz). Bu bitkinin türlerine göre yemeği ve tatlısı yapılmış olan ürünü. Esrarkeşlerin kullandığı bir tür nargile.

Renkli : Kendine özgü, ilginç, çarpıcı nitelikleri olan (kimse). Doğadaki renkleri olduğu gibi görüntüye aktarmayı gözeten film. Beyaz dışında başka rengi veya renkleri olan. Neşeli, canlı, ilgi çekici.

 

Helvacı : Helva yapan veya satan kimse.

Helva : Şeker, yağ, un veya irmikle yapılmış olan tatlı.

Kestane : Kestane rengi. Kayıngillerden, ılıman iklimlerde yetişen, 25-30 metre kadar boylanabilen, kerestesi doğramacılıkta kullanılan bir orman ağacı (Castanea sativa). Bu ağacın yenebilen kabuklu meyvesi.

Familya : Aile. Karı, eş. Birçok ortak özelliği sebebiyle bir araya getirilen cinslerin topluluğu, fasile.

Meyve : Ürün, sonuç, kâr. Bitkilerde çiçeğin döllenmesinden sonra yumurtalığın gelişmesiyle oluşan tohumları taşıyan, genellikle yenebilen organ, yemiş.

Basık : Kısık. Çok yüksek olmayan, alçak. Basılmış, yassılaşmış.

Dilim : Belli ölçülere göre oluşmuş bölüm. Değişik anlatı türü, masal, efsane, bilmece vb. bir metnin, bir eserin aslından az çok ayrılan değişik biçimli olanı, epizot. Bir bütünden kesilmiş veya ayrılmış ince, yassı parça. Radyatör parçalarından her biri.

Pürtüklü : Pürtüğü olan.

Kirli : Toplumun değer yargılarına aykırı olan. Leke, toz vb. ile kaplı, pis, murdar, mülevves. Aybaşı durumunda bulunan (kadın).