İnziva nedir, İnziva ne demek

İnziva; kökeni arapça dilinden gelmektedir.

  • Toplum hayatından kaçıp tek başına yaşama.
  • Dış dünyayla bütün bağlarını keserek Tanrı'yla birleşebilmek için insanın kendi içine kapanma

"İnziva" ile ilgili cümle örnekleri

  • "Yalnızlık, huzur ve inziva arayanlar buralara gelmeli." - E. İ. Benice

İnziva hakkında bilgiler

Münzevi (Arapça: İnzivā 'dan münzevi) dinsel amaçlarla toplumdan uzaklaşıp yalnız yaşayan kişi.

Hıristiyanlığın ilk dönemlerinde çöle çekilen münzevilerle (Yunanca eremites) bir kilisenin yanında ya da bir yerleşim biriminin yakınında bir hücreye çekilenler (Yunanca anakhoretes) birbirinden ayırt edilirdi.

İlk Hıristiyan münzeviler 3. yüzyılın sonuna doğru Mısır'da görüldü. Roma imparatoru Decius'un zulmüne karşı çıkmanın bir yolu, çöle kaçarak dini korumak, yaşamı ibadet ve tövbeyle geçirmekti. Yaklaşık 250'de çöle kaçan Tebli Paulos bilinen ilk münzevi sayılır. Daha sonra ortaya çıkan ortak keşiş toplulukları ilk münzevilerin aşırı çileci yaşam biçimini yumuşattı. Böylece 4. yüzyılda keşişlerin kurulu bir düzene göre ortak yaşam sürdükleri manastır kurumunun temeli atıldı. Münzevi yaşam Batı Hıristiyanlığında zamanla ortadan kalkmakla birlikte Doğu Hıristiyanlığında sürmüştür.

 

İslamda, Hulefa-yı Raşidin Dönemi'nden sonra toplumdan, insanlardan uzaklaşan kişilere rastlanır. Zühd ve takvaları ile tanınan bu kişiler sonraki dönemlerde ortaya çıkan mutasavvıfların öncüleridir. Daha çok siyasal ve toplumsal koşulların neden olduğu bu inziva, sürekli bir kural durumuna gelmedi. Bununla birlikte tasavvufun sistemleşmesi, kurumlaşması döneminde geçici bir münzeviliğin tasavvufi eğitim için gerekliliği kabul edildi. Tasavvufi yaşama giren kişinin benliğini kötülüklerden arındırmak, denetim altına almak amacıyla belli bir süre inzivaya çekilmesi gelenekleşti. Bu inziva halvet ya da uzlet olarak adlandırıldı. Hemen bütün tarikatlarca benimsenen bu gelenek kişinin yalnız başına bir hücre ya da odaya çekilerek zamanını zikir, ibadet ve düşünce ile geçirmesi biçiminde sürdürüldü. Erbain ya da çile çıkarma denen bu halvetin süresi genel olarak 40 gün olarak belirlenir, ama bu süreyi artıran tarikatlar da vardır.

İnziva tanımı, anlamı:

Toplum : Aynı toprak parçası üzerinde bir arada yaşayan ve temel çıkarlarını sağlamak için iş birliği yapan insanların tümü, cemiyet. Topluluk.

Yaşam : Doğumla ölüm arasında yaşanan süre, ömür, hayat.

İnsan : Âdemoğlu, âdem evladı. Toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma yeteneği olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlı. Huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli (kimse).

İnzivaya çekilmek : Toplumdan kaçıp hiçbir şeyle ilgilenmeyerek tek başına yaşamak.

Hayat : Yaşamayı sağlayan şartların bütünü. Canlılığı gösteren hareket, kaynaşma. Canlı, sağ olma durumu. Bir kimsenin tarihsel biyografisi, hayat öyküsü, hayat hikâyesi. Yaşam. Sundurma. Balkon. Geçim şartlarının bütünü. Avlu. Meslek. Hayat biçimi, içinde yaşanılan şartların bütünü, yaşantı. Genellikle köy ve kasaba evlerinde, üstü kapalı, bir veya birkaç yanı açık sofa. Yazgı.

 

Dünya : Dış, çevre, ortam. İnançları bir olan ülke veya insanlar topluluğu. Üzerinde yaşadığımız toprak ve denizler, yeryüzü. Herkes. Meslek veya iş birliği içinde bulunan kimseler, camia. Duygu, düşünce ve hayal âlemi. Güneş'e yakınlık bakımından üçüncü gezegen, acun.

Keser : Tahta, ağaç yontmaya ve çivi çakmaya yarayan, kısa saplı, bir yanı keskin ağızlı çelik araç.

Tanrı : Kâinatta var olan her şeyi yaratan, koruyan, tek ve yüce varlık, Yaradan, Allah, Rab, İlah, Mevla, Halik, Hüda, Hu, Oğan. Çok tanrıcılıkta var olduğuna inanılan insanüstü varlıklardan her biri, ilah.

Kapanma : Kapanmak işi.

Dinsel : Dinî.

Amaç : Hedef. Ulaşmak istenilen sonuç, maksat. Gaye. Bir kimseye veya bir kurula verilen özel amaçlı görev, misyon.

Diğer dillerde İnziva anlamı nedir?

İngilizce'de İnziva ne demek? : n. seclusion, retiring, retirement, sequestration

Fransızca'da İnziva : isolement [le]

Almanca'da İnziva : Einsamkeit

Rusça'da İnziva : n. уединение (N), затворничество (N)