Ötüken nedir, Ötüken ne demek

Ötüken; İsim olarak kullanılan bir sözcüktür.

Ötüken isminin anlamı, Ötüken ne demek:

Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. Moğ. Yer ilahesi. Ötüken ismi; Türkçe kökenli olup bir Erkek ismidir.

Ötüken tanımı, anlamı

Ötük : Kez

Belirtilen : Tamlanan.

Ormanlık : Ormanı çok olan, ormanla kaplı veya orman gibi olan (yer).

Ormanlı : Artvin şehri, merkez belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi. Balıkesir şehri, Erdek ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim birimi. Erzurum ilinde, Akşar nahiyesine bağlı bir yer. İstanbul şehri, Karacaköy bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi. Rize şehrinde, Kalkandere ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim birimi. Siirt şehri, Şirvan ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi. Tekirdağ ilinde, İnecik bucağına bağlı bir yer. Zonguldak ilinde, Ormanlı bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.

Belirti : Bir olayın veya durumun anlaşılmasına yardım eden şey, alamet, nişan, nişane. Vücuttaki işlevsel bir bozukluğun veya hastalığın belirlenmesine yarayan işaret, araz, semptom.

Kutsal : Güçlü bir dinî saygı uyandıran veya uyandırması gereken, kutsi, mukaddes. Bozulmaması, dokunulmaması, karşı çıkılmaması gereken, üstüne titrenilen. Tanrı'ya adanmış olan, tanrısal olan. Tapınılacak veya yolunda can verilecek derecede sevilen, kutsi, mukaddes, lahut.

 

Destan : Tarih öncesi tanrı, tanrıça, yarı tanrı ve kahramanlarla ilgili olağanüstü olayları konu alan şiir, epope. Bir kahramanlık hikâyesini veya bir olayı anlatan, koşma biçiminde, ölçüsü on bir hece olan halk şiiri. Çağdaş Türk edebiyatında biçim ve içerik yönünden, geleneksel destanlardan ayrılık gösteren uzun kahramanlık şiiri.

Orman : Ağaçlarla örtülü geniş alan. Bu ağaçların bütünü.

Orhun : Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.

İlahe : Tanrıça.

Bölge : Sınırları idari, ekonomik birliğe, toprak, iklim ve bitki özelliklerinin benzerliğine veya üzerinde yaşayan insanların aynı soydan gelmiş olmalarına göre belirlenen toprak parçası, mıntıka. Vücut yüzeyinde sınırları belli herhangi bir bölüm, nahiye.

Havza : Bölge, mıntıka. Samsun iline bağlı ilçelerden biri. Yer kabuğundaki kıvrımların çukur, alçak yeri, tekne. Tekne. Dağ veya tepelerle sınırlanmış, suları aynı denize, göle veya ırmağa akan bölge.

İlah : Tanrı. Çok tanrıcılıkta tanrı. Bir alanda yaratıcılığı ile hayranlık uyandıran, çok beğenilen, çok tutulan kimse.

Beli : Evet.

Oğuz : İyi huylu (kimse). XI. yüzyılda Harezm bölgesinde toplu olarak yaşayan ve daha sonra batıya doğru göç ederek bugünkü Türkmen, Azeri, Gagavuz ve Türkiye Türklerinin aslını oluşturan büyük bir Türk boyu.

Yer : Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân. Yerküre. Gezinilen, ayakla basılan taban. Önem. Ekime elverişli toprak parçası, arazi. Görev, makam. Durum, konum, vaziyet. Ülke. Durum, konum. İz. Üzerine yapı kurulmaya elverişli arazi, arsa. Otel, motel vb.nde kalınacak oda. Bulunulan, yaşanılan, oturulan bölge. Bir olayın geçtiği veya geçeceği bölüm, alan, mahal.

 

Diğer dillerde Ötücü kuğu kuşu anlamı nedir?

İngilizce'de Ötücü kuğu kuşu ne demek ? : mooper