Abana nedir, Abana ne demek

Abana; Dil bilgisi yönünden Türkçe'de özel olarak kullanılır.

  • Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri

Yerel Türkçe anlamı:

Bedava.

Ana su.

Suyu bol memleket.

Abana hakkında bilgiler

Abana, Kastamonu ilinin Karadeniz kıyısındaki bir ilçesi ve aynı ilçenin merkezi kasabadır. Kastamonu'nun deniz Karadeniz kıyısındaki beş ilçesinden biri olan Abana, ilin en fazla turist çeken ilçesidir. Abana kasabasının yaklaşık 3,000 kişi olan kış nüfusu yaz aylarında 15-20 bini bulur. Yaklaşık 6 km uzunluğundaki kumsalları ve yemyeşil doğası ile bölgenin önemli bir turizm merkezidir.

Karadeniz’in en eski yerleşim Merkezlerinden birisi olan Abana'nın kuruluş tarihi hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Tarihteki en eski ismi Aiginetes’ dir. Ancak antik kaynaklarda bu yerin Paphlogoniya’ya bağlı MÖ VII. yüzyılda kurulduğu tahmin edilen küçük bir kıyı kasabası olduğu ifade edilmektedir. (Strabon)

Abana İlçesinin asıl kurulduğu yer 3 km doğusunda bulunan ve halen bugün mahallesi konumunda bulunan Hacıveli’ dir. Yapılan arkeolojik kazılar bunu doğrulamaktadır. (Pr. Dr. Bilge Umar)

Osmanlı Arşivlerinde Abana ile ilgili geçen ilk verilere 1530 yılında (Hicri 937) rastlanılmaktadır. O dönemde Muhasebe-i Vilayeti Anadolu defterinde Kastamonu livasının beş ilçesinden biri olan Ayandon ilçesine bağlı bir köy olarak Abana belirtilmiştir. (Başbakanlık Devlet Arşivi)

 

Abana tanımı, anlamı:

Kastamonu : Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan illerinden biri.

İlçe : Yönetim bakımından yurt bölümlemesinde ilden sonra gelen bölüm, kaymakamlık, kaza.

Karadeniz : Çok düşünceli ve durgun görünen kimseler için kullanılan "Karadeniz'de gemilerin mi battı?" deyiminde geçen bir söz.

Kıyı : Issız, tenha yer. Kara ile suyun birleştiği yer. Sahil. Kenar, periferi.

Aynı : Aralarında ayrım olmayan. Başkası değil, yine o. Benzer. Eski durumunda kalmış, değişmemiş.

Merkez : Bir bölgenin veya kuruluşun yönetim yeri. Bir dairenin veya bir küre yüzeyinin her noktasından aynı uzaklıkta bulunan iç nokta, özek. Polis karakolu. Bir işin öğretildiği yer. Bir kapalı eğrinin veya bazı çokgenlerde köşegenlerin kesişme noktası. Belirli bir yerin ortası. Bir işin yoğun olarak yapıldığı yer. Biçim, tarz.

Kasaba : Şehirden küçük, köyden büyük, henüz kırsal özelliklerini yitirmemiş olan yerleşim merkezi, belde.

Deniz : Geniş alan. Bu su kütlesinin belirli bir parçası. Aydaki düzlükler. Çokluk, yoğunluk. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu su kütlesi.

Turist : Dinlenme, eğlenme, görme, tanıma vb. amaçlarla geziye çıkan kimse, gezgin, gezmen, seyyah.

Bağlı : Bir bağ ile tutturulmuş olan. Gerçekleşmesi bir şartı gerektiren, vabeste. Bir kuruluşun yetkisi altında bulunan. Bir kimseye, bir düşünceye, bir hatıraya saygı, aşk vb. duygularla bağlanan, sadık, tutkun. Halk inanışına göre, büyü etkisiyle cinsel güçten yoksun edilmiş (erkek). Kapatılmış olan, kapalı. Sınırlanmış, sınırlı.

Biri : Bir tanesi. Bilinmeyen bir kimse.

Abanabilme : Abanabilmek işi.

Abanabilmek : Abanma imkânı veya olasılığı bulunmak. İlgili cümle: "“Sana, yeni eserimde, takat getirilmez şekilde abanabilir miyim?”" N. F. Kısakürek.