Ruhbilimce sıra nedir, Ruhbilimce sıra ne demek

Ruhbilimce sıra; Dil Bilimi alanında kullanılan bir kelimedir.

Teknik terim anlamı:

Konuşanın ruh durumunu gösteren kelime sırası.

Ruhbilimce sıra anlamı, kısaca tanımı

Ruhbilim : Organizmanın, özellikle insan organizmasının çevreye uyması ile ilgili sorunları inceleyen bilim. İnsanların duyum, heyecan, usavurma, algılama ve benzerleri özellikleri üzerinde araştırmalar yapan bilim. İnsanın ruhsal yaşamını etkileyen koşulları, etkenleri ve sorunları inceleme konusu yapan bilim. Davranış, anlıksal süreçler ya da kişilikle uğraşan bilim

Sıra : Yan yana, art arda olan şey veya kimselerin tümü, dizi. Nöbet. Bu biçimdeki topluluğun durumu. Ardı, arkası, önü ve yanı kelimelerinden sonra gelerek tamlamalar kuran ve "ardından, arkasından, önünden, yanından, beraberinde" anlamlarında kullanılan bir söz. Düzen. Bir şeye ayrılan, uygun görülen veya rastlayan zaman. Dershane, meclis vb. yerlerde kullanılan ve oturup yazı yazacak biçimde yapılmış olan mobilya. Belirli bir düzene ve niteliğe göre dizilme durumu. Tahtadan oturak.

Kelime sırası : Kelimelerin bir söz içinde birbirlerine göre bulundukları yer, ki çok defa sözün anlamı üzerine önemli etkiler yapar: Adam akıllı / akıllı adam; insan iş ister / iş insan ister. bk. Düz, Olağan, Kullanılagelen, Ters, Rasgele, Gramatikal, Mantıkça, Ruhbilimce, Dokunaklı, Tumturaklı sıra ve Beşte üç gibi.

 

Ruh durumu : Kimi zaman kısa, kimi zaman uzun süren duygusal koşul ya da tutum.

Gösteren : Gösterilenle birleşerek göstergeyi oluşturan ses veya sesler bütünü.

Kelime : Anlamlı ses veya ses birliği, söz, sözcük.

Göster : Gösteriş eyleminin yapılması için kılıçoyunu öğretmenince verilen komut.

Kelim : Eğri boynuzlu koç, keçi.

Konuş : Konma işi. Konum. Bütün imkânlar göz önünde tutularak kara, hava ve deniz birliklerinin yerleştirilmesi biçimi.

Durum : Bir şeyin içinde bulunduğu koşulların hepsi, vaziyet, hâl, keyfiyet, mevki, pozisyon. Duruş biçimi, konum, tavır. Ad soyundan kelimelerin birbirleriyle edatlarla ve fiillerle ilişkilerini belirleyen biçim, hâl. Bireyin toplum içindeki ilişkileriyle belirlenen yeri.

Konu : Konuşmada, yazıda, eserde ele alınan düşünce, olay veya durum, mevzu, süje. Üzerinde konuşulan şey, bahis.

Keli : Taş ve toprak yığarak yapılan bağ, bahçe ve tarlaların sınırı. Dağ ve tepelerin eteği. Dağ ve tepenin en yüksek noktası. Taşlı, verimsiz tarla. Aşı yapmak için alınan filiz. Yurt. Tarla sınırı. Sebze karığının kenarı (Çayağzı). Çok yüksek olmayan tepe.

Duru : Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak. Pürüzsüz (ten). Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup vb.).

Ruh : Dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin, can kuşu. Esans. En önemli nokta, öz. Duygu. Bedeni etkin kılan canlılık ilkesi, bedenin hayat gücü.

Diğer dillerde Ruhbilimce sıra anlamı nedir?

Fransızca'da Ruhbilimce sıra nedir ? : ordre psychologique